วยัญชนะ คือ
- น. พยัญชนะ. (ส. วฺยญฺชน; ป. วฺยญฺชน, พฺยญฺชน).
- ยัญ ยันยะ- น. การเซ่น, การบูชา, การเซ่นสรวงโดยมีการฆ่าสัตว์หรือคนเป็นเครื่องบูชาเรียกว่า บูชายัญ. ( ป. ยญฺ; ส. ยชฺ).
- ชน ๑ ก. โดนแรง ๆ เช่น รถยนต์ชนต้นไม้, ชิดจนติด เช่น ตั้งตู้ชนฝา; บรรจบ เช่น ชนขวบ; ให้ต่อสู้กัน เช่น ชนโค ชนไก่. น.
- ชนะ ๑ ชะ- ก. ทำให้อีกฝ่ายหนึ่งพ่ายแพ้. ๒ ชะ- น. ชื่อกลองชนิดหนึ่ง รูปเหมือนกลองแขก ใช้ตีด้วยไม้ ใช้เฉพาะในงานหลวง.
- นะ ๑ ว. คำประกอบท้ายคำอื่น บอกความเป็นเชิงอ้อนวอน บังคับตกลง หรือเน้นให้หนักแน่น เป็นต้น เช่น อยู่นะ ไปละนะ. ๒ น.
- พยัญชนะ พะยันชะนะ น. เสียงพูดที่เปล่งออกมาโดยใช้อวัยวะส่วนต่าง ๆ ในปากและคอ เช่น เสียง ป โดยทั่วไปจะออกเสียงพยัญชนะร่วมกับเสียงสระ, เสียงพยัญชนะ ก็เรียก; ตัวอักษรที่ใช้แทนเสียงพยัญชนะ เช่น ก ข, รูปพยัญชนะ ก
- อัญชนะ น. ยาตา, ยาหยอดตา. (ป.).
- หน่วยเสียงพยัญชนะ พยัญชนะ เสียงพยัญชนะ
- พยัญชนะที่ออกเสียงด้วยริมฝีปาก เสียงริมฝีปาก
- หน่วยเสียงพยัญชนะกึ่งสระ พยัญชนะกึ่งสระ เสียงพยัญชนะกึ่งสระ
- ตัวพยัญชนะ หน่วยที่เล็กที่สุดของระบบการเขียน
- ผู้ไม่รู้พยัญชนะ คนไม่รู้พยัญชนะ
- พยัญชนะกัก พยัญชนะหยุด พยัญชนะระเบิด พยัญชนะเสียงกัก พยัญชนะเสียงหยุด พยัญชนะเสียงระเบิด
- พยัญชนะธนิต พยัญชนะพ่นลม
- พยัญชนะพ่นลม พยัญชนะธนิต
- พยัญชนะหยุด พยัญชนะกัก พยัญชนะระเบิด พยัญชนะเสียงกัก พยัญชนะเสียงหยุด พยัญชนะเสียงระเบิด
มือถือ