อัญชนะ คือ

• น. ยาตา, ยาหยอดตา. (ป.).

• อัญ     อันยะ- ว. อื่น, ต่างไป, แปลกไป. ( ป. อญฺ; ส. อนฺย).
• ชน     ๑ ก. โดนแรง ๆ เช่น รถยนต์ชนต้นไม้, ชิดจนติด เช่น ตั้งตู้ชนฝา; บรรจบ เช่น ชนขวบ; ให้ต่อสู้กัน เช่น ชนโค ชนไก่. น.
• ชนะ     ๑ ชะ- ก. ทำให้อีกฝ่ายหนึ่งพ่ายแพ้. ๒ ชะ- น. ชื่อกลองชนิดหนึ่ง รูปเหมือนกลองแขก ใช้ตีด้วยไม้ ใช้เฉพาะในงานหลวง.
• นะ     ๑ ว. คำประกอบท้ายคำอื่น บอกความเป็นเชิงอ้อนวอน บังคับตกลง หรือเน้นให้หนักแน่น เป็นต้น เช่น อยู่นะ ไปละนะ. ๒ น.
• พยัญชนะ    พะยันชะนะ น. เสียงพูดที่เปล่งออกมาโดยใช้อวัยวะส่วนต่าง ๆ ในปากและคอ เช่น เสียง ป โดยทั่วไปจะออกเสียงพยัญชนะร่วมกับเสียงสระ, เสียงพยัญชนะ ก็เรียก; ตัวอักษรที่ใช้แทนเสียงพยัญชนะ เช่น ก ข, รูปพยัญชนะ ก
• วยัญชนะ    น. พยัญชนะ. (ส. วฺยญฺชน; ป. วฺยญฺชน, พฺยญฺชน).
• อักษรพยัญชนะ    ความรู้พื้นฐาน ตัวอักษร ระบบตัวอักษร
• อัญชนะศักราช    น. ศักราชที่เริ่มตั้งก่อนพุทธศักราช ๑๔๗ ปี (อัญชนะศักราชลบด้วย ๑๔๗ เท่ากับพุทธศักราช).
• ตัวพยัญชนะ    หน่วยที่เล็กที่สุดของระบบการเขียน
• ผู้ไม่รู้พยัญชนะ    คนไม่รู้พยัญชนะ
• พยัญชนะกัก    พยัญชนะหยุด พยัญชนะระเบิด พยัญชนะเสียงกัก พยัญชนะเสียงหยุด พยัญชนะเสียงระเบิด
• พยัญชนะธนิต    พยัญชนะพ่นลม
• พยัญชนะพ่นลม    พยัญชนะธนิต
• พยัญชนะหยุด    พยัญชนะกัก พยัญชนะระเบิด พยัญชนะเสียงกัก พยัญชนะเสียงหยุด พยัญชนะเสียงระเบิด
• รูปพยัญชนะ    น. ตัวอักษรที่ใช้แทนเสียงพยัญชนะ เช่น ก ข, พยัญชนะ ก็เรียก.