วัจจะ คือ

• วัดจะ-
  น. อุจจาระ. (ป.; ส. วรฺจสฺ).

• วัจ     วัดจะ- น. อุจจาระ. ( ป. ; ส. วรฺจสฺ).
• จะ     ๑ คำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี จ เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน เช่น แจ้งแจ้ง กร่อนเป็น จะแจ้ง แจ่มแจ่ม กร่อนเป็น จะแจ่ม
• กิจจะ    (กลอน) น. กิจ เช่น กอบกิจจะคุ้มขัง. (ชุมนุมตำรากลอน). (ป.).
• มัจจะ    น. ผู้ที่ต้องตาย ได้แก่พวกมนุษย์ ดิรัจฉาน. (ป.).
• มีสัจจะ    v. มีคุณลักษณะที่ประกอบด้วยความจริง ความแน่แท้ ความซื่อตรงไม่กลับเป็นอย่างอื่น , , ชื่อพ้อง: มีสัจ คำตรงข้าม: ไร้สัจจะ ตัวอย่างการใช้: เขาเป็นคนใจนักเลง รักพวกพ้อง มีสัจจะ
• สักกัจจะ    ว. ด้วยความเคารพ. (ป.).
• สัจจะ    สัด, สัดจะ- น. ความจริง, ความจริงใจ, เช่น ทำงานร่วมกันต้องมีสัจจะต่อกัน. (ป. สจฺจ; ส. สตฺย).
• อมัจจะ    น. อำมาตย์. (ป.; ส. อมาตฺย).
• อาจจะ    คง คงจะ อาจ บางที โดยบังเอิญ อาจเป็นไปได้ มีท่าทางว่า ทําได้ ศักย สามารถ เป็นได้ เป็นไปได้ อย่างไม่แน่นอน น่าจะ คาดการณ์ได้ คาดคะเนได้ ทายได้ พอสันนิษฐานได้ พอเข้าใจได้ เก็งได้ เดาได้
• เสียสัจจะ    v. ไม่ทำตามที่ได้กล่าว หรือพูดเอาไว้ ชื่อพ้อง: เสียคำพูด, เสียสัตย์ ตัวอย่างการใช้: เขายอมเสียสัจจะ เพื่อช่วยให้ครอบครัวปลอดภัย
• พาหุสัจจะ    น. ความเป็นผู้ได้ยินได้ฟังมาก, ความเป็นผู้ได้ศึกษาเล่าเรียนมาก. (ป.).
• ไม่มีสัจจะ    ไม่ซื่อสัตย์ ซึ่งไม่ซื่อสัตย์ ไว้ใจไม่ได้
• กิจจะลักษณะ    ว. เป็นการเป็นงาน, เป็นเรื่องเป็นราว, เป็นระเบียบเรียบร้อย.
• ความมีสัจจะ    การพูดแต่ความจริง ความมีวาจาสัตย์ สิ่งที่เป็นความจริง
• รักษาสัจจะ    รักษาคําพูด ยึดมั่นในข้อเท็จจริง