เสียสัจจะ คือ

• v.
  ไม่ทำตามที่ได้กล่าว หรือพูดเอาไว้
  ชื่อพ้อง: เสียคำพูด, เสียสัตย์
  ตัวอย่างการใช้: เขายอมเสียสัจจะ เพื่อช่วยให้ครอบครัวปลอดภัย

• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสีย     ๑ ก. เสื่อมลงไป, ทำให้เลวลงไป, เช่น เสียเกียรติ เสียศักดิ์ศรี เสียชื่อ; สูญไป, หมดไป, สิ้นไป, เช่น เสียแขน เสียชีวิต เสียทรัพย์; ชำรุด เช่น
• สี     ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่,
• สัจ     สัด, สัดจะ- น. ความจริง, ความจริงใจ, เช่น ทำงานร่วมกันต้องมีสัจจะต่อกัน. ( ป. สจฺจ; ส. สตฺย).
• สัจจะ     สัด, สัดจะ- น. ความจริง, ความจริงใจ, เช่น ทำงานร่วมกันต้องมีสัจจะต่อกัน. ( ป. สจฺจ; ส. สตฺย).
• จะ     ๑ คำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี จ เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน เช่น แจ้งแจ้ง กร่อนเป็น จะแจ้ง แจ่มแจ่ม กร่อนเป็น จะแจ่ม
• กิจจะ    (กลอน) น. กิจ เช่น กอบกิจจะคุ้มขัง. (ชุมนุมตำรากลอน). (ป.).
• มัจจะ    น. ผู้ที่ต้องตาย ได้แก่พวกมนุษย์ ดิรัจฉาน. (ป.).
• มีสัจจะ    v. มีคุณลักษณะที่ประกอบด้วยความจริง ความแน่แท้ ความซื่อตรงไม่กลับเป็นอย่างอื่น , , ชื่อพ้อง: มีสัจ คำตรงข้าม: ไร้สัจจะ ตัวอย่างการใช้: เขาเป็นคนใจนักเลง รักพวกพ้อง มีสัจจะ
• วัจจะ    วัดจะ- น. อุจจาระ. (ป.; ส. วรฺจสฺ).
• สักกัจจะ    ว. ด้วยความเคารพ. (ป.).
• อมัจจะ    น. อำมาตย์. (ป.; ส. อมาตฺย).
• อาจจะ    คง คงจะ อาจ บางที โดยบังเอิญ อาจเป็นไปได้ มีท่าทางว่า ทําได้ ศักย สามารถ เป็นได้ เป็นไปได้ อย่างไม่แน่นอน น่าจะ คาดการณ์ได้ คาดคะเนได้ ทายได้ พอสันนิษฐานได้ พอเข้าใจได้ เก็งได้ เดาได้
• ปัจจัยสี่    n. เครื่องอาศัยของบรรพชิต 4 อย่าง ได้แก่ เครื่องนุ่งห่ม อาหาร ที่อยู่ ยารักษาโรค ตัวอย่างการใช้: เรามีปัจจัยครบสี่แล้วเป็นการดี ถ้าปัจจัยสี่นี้ยิ่งสมบูรณ์เท่าไรก็ยิ่งดีขึ้นเท่านั้น
• พาหุสัจจะ    น. ความเป็นผู้ได้ยินได้ฟังมาก, ความเป็นผู้ได้ศึกษาเล่าเรียนมาก. (ป.).