วิภว- คือ

• -พะวะ-
  น. ความเจริญ; สมบัติ; ความไม่มีไม่เป็น. (ป., ส.).

• วิ     คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
• วิภว     -พะวะ- น. ความเจริญ; สมบัติ; ความไม่มีไม่เป็น. ( ป. , ส. ).
• ภว     พะวะ- น. ความเกิด, ความมี, ความเป็น; ภพ. ( ป. , ส. ).
• ภว-     พะวะ- น. ความเกิด, ความมี, ความเป็น; ภพ. ( ป. , ส. ).
• วิภวตัณหา    น. ความปรารถนาในความไม่มีไม่เป็น. (ป.).
• ภวะ    พะวะ- น. ความเกิด, ความมี, ความเป็น; ภพ. (ป., ส.).
• ภวังค    พะวังคะ- น. ส่วนที่สืบต่อระหว่างปฏิสนธิกับจุติ มิได้เสวยอารมณ์ในทวารทั้ง ๖ มีจักษุทวารเป็นต้น. (ป.); ความเป็นอยู่โดยไม่รู้สึกตัว.
• ภวังค-    พะวังคะ- น. ส่วนที่สืบต่อระหว่างปฏิสนธิกับจุติ มิได้เสวยอารมณ์ในทวารทั้ง ๖ มีจักษุทวารเป็นต้น. (ป.); ความเป็นอยู่โดยไม่รู้สึกตัว.
• ภวังค์    พะวังคะ- น. ส่วนที่สืบต่อระหว่างปฏิสนธิกับจุติ มิได้เสวยอารมณ์ในทวารทั้ง ๖ มีจักษุทวารเป็นต้น. (ป.); ความเป็นอยู่โดยไม่รู้สึกตัว.
• อภว    อะภะวะ- น. ความไม่มี, ความเสื่อม, ความเสียหาย. (ป., ส.).
• อภว-    อะภะวะ- น. ความไม่มี, ความเสื่อม, ความเสียหาย. (ป., ส.).
• นภวิถี    นะพะ- น. ทางฟ้า คือ วิถีโคจรแห่งตะวัน. (ส. นโภวิถี).
• ภวกษัย    พะวะกะไส น. ความสิ้นภพ, นิพพาน. (ส.).
• ภวตัณหา    น. ตัณหาเป็นไปในภพ คือ ความอยากมี อยากเป็น อยากเกิด. (ป.).
• ภวนะ    พะวะ- น. เรือนขนาดใหญ่. (ส.).