ศัลกะ คือ

• สัน, สันละกะ
  น. เปลือกไม้. (ส. ศลฺล, ศลฺก).

• ศัล     สัน, สันละกะ น. เปลือกไม้. ( ส. ศลฺล, ศลฺก).
• ลก     ว. หก; ( โบ ) เรียกลูกชายคนที่ ๖ ว่า ลก, คู่กับ ลูกหญิงคนที่ ๖ ว่า อก.
• กะ     พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
• ศุกะ    น. นกแก้ว, นกแขกเต้า. (ส.).
• ศัลกี    สันละกี น. ชื่อไม้ต้นชนิด Boswellia serrata Roxb. ในวงศ์ Burseraceae ยางมีกลิ่นหอม ใช้ทำยาได้. (ส. ศลฺลกี; ป. สลฺลกี).
• ศุลก    สุนละกะ- ว. เนื่องด้วยการเก็บอากรจากสินค้าขาเข้าและขาออก. (ส. ศุลฺก; ป. สุงฺก).
• ศุลก-    สุนละกะ- ว. เนื่องด้วยการเก็บอากรจากสินค้าขาเข้าและขาออก. (ส. ศุลฺก; ป. สุงฺก).
• ศิกษกะ    สิก-สก, สิกสะกะ น. ผู้เล่าเรียน; ครู, ผู้สอน; ผู้รู้. (ส.).
• มหัลกะ    มะหัน, มะหันละกะ น. ผู้ใหญ่, คนมีอายุมาก, คนแก่. ว. แก่, มีอายุมาก. (ป. มหลฺล, มหลฺลก).
• มัลกะ    มันละกะ น. ถ้วย, ขันน้ำ. (ป. มลฺลก).
• เมลกะ    เมละกะ น. หมู่, ประชุม. (ป., ส.).
• ศิลปินตลก    นักแสดงตลก
• ศุลกากร    สุนละกากอน (กฎ) น. อากรที่เรียกเก็บจากสินค้าเข้าและสินค้าออก ได้แก่ อากรขาเข้าและอากรขาออก.
• ศุลการักษ์    สุนละการัก น. เจ้าหน้าที่รักษาศุลกากร.
• กะเผลก    -เผฺลก ก. อาการเดินไม่ปรกติ เอียงไปข้างใดข้างหนึ่ง.