ศัสตรศาสตร์ คือ

• น. วิชาใช้อาวุธ, วิชาทหาร.

• ศัสตร     สัดตฺระ- น. ศัสตรา, ของมีคมเป็นเครื่องฟันแทง. ( ส. ).
• สต     สะตะ- น. ร้อย (๑๐๐). ( ป. ; ส. ศต).
• ตร     หล่อ
• ศาสตร     สาดตฺระ-, สาดสะตฺระ-, สาด น. ระบบวิชาความรู้, มักใช้ประกอบหลังคำอื่น เช่น วิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ มนุษยศาสตร์. ( ส. ).
• ศาสตร์     สาดตฺระ-, สาดสะตฺระ-, สาด น. ระบบวิชาความรู้, มักใช้ประกอบหลังคำอื่น เช่น วิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ มนุษยศาสตร์. ( ส. ).
• สมุทรศาสตร์    สะหฺมุดทฺระ- น. วิทยาศาสตร์สาขาหนึ่งที่ศึกษาเกี่ยวกับลักษณะสมบัติทางเคมีและฟิสิกส์ของน้ำทะเล ชีววิทยาทะเล และปรากฏการณ์ต่าง ๆ ของทะเลและมหาสมุทร. (อ. oceanography).
• สรีรศาสตร์    น. วิชาว่าด้วยสมบัติและการกระทำหน้าที่ของอินทรีย์ต่าง ๆ ซึ่งเป็นส่วนของสิ่งที่เป็นรูปร่างและมีชีวิต. (อ. physiology).
• อายุรศาสตร์    น. ตำราหมอ, วิชาการรักษาโรคทางยา.
• ศัลยศาสตร์    สันละยะสาด น. วิชาว่าด้วยการรักษาโรคโดยวิธีผ่าตัด.
• ศิลปศาสตร์    น. วิชาต่าง ๆ ซึ่งไม่ใช่วิชาทางเทคนิค หรือทางอาชีพ เช่น ภาษาศาสตร์ ปรัชญา ประวัติศาสตร์; ตำราว่าด้วยวิชาความรู้ต่าง ๆ ในสมัยก่อนพุทธกาล มี ๑๘ ประการ ได้แก่ ๑. สูติ วิชาฟังเสียงคนเสียงสัตว์รู้ว่าดีห
• เกษตรศาสตร์    กะเสดตฺระสาด น. วิชาว่าด้วยเกษตรกรรม. (ส. เกฺษตฺร + ศาสฺตฺร = วิชา).
• ศาสตร-    สาดตฺระ-, สาดสะตฺระ-, สาด น. ระบบวิชาความรู้, มักใช้ประกอบหลังคำอื่น เช่น วิทยาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ มนุษยศาสตร์. (ส.).
• คณะอักษรศาสตร์    n. ภาควิชาที่ว่าด้วยการศึกษาวิชาการหนังสือ เน้นในด้านภาษาและวรรณคดี ตัวอย่างการใช้: นักแสดงที่เล่นละครเวทีส่วนใหญ่เป็นนักศึกษาจากคณะอักษรศาสตร์ clf.: คณะ
• วารสารศาสตร์    น. วิชาว่าด้วยการทำหนังสือพิมพ์ นิตยสาร วารสาร และการพิมพ์ประเภทอื่น ๆ.
• อลังการศาสตร์    น. วิชาว่าด้วยวิธีการประพันธ์ที่จะทำให้เกิดอรรถรสและความประทับใจ อำนวยประโยชน์ในการศึกษาวรรณคดีมาก.