ศัสตราวุธ คือ

• สัดตฺรา, สัดตฺราวุด
  น. ของมีคมเป็นเครื่องฟันแทง, อาวุธต่าง ๆ. (ส.).

• ศัสตร     สัดตฺระ- น. ศัสตรา, ของมีคมเป็นเครื่องฟันแทง. ( ส. ).
• ศัสตรา     สัดตฺรา, สัดตฺราวุด น. ของมีคมเป็นเครื่องฟันแทง, อาวุธต่าง ๆ. ( ส. ).
• สต     สะตะ- น. ร้อย (๑๐๐). ( ป. ; ส. ศต).
• ตร     หล่อ
• ตรา     ตฺรา น. เครื่องหมายที่มีลวดลายและทำเป็นรูปต่าง ๆ สำหรับประทับเป็นสำคัญ เช่น ตราพระราชสีห์ ตราพระคชสีห์ ตราบัวแก้ว,
• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
• ราว     ๑ น. แถว, แนว, เช่น ราวป่า; เครื่องยึดเหนี่ยวสำหรับเกาะหรือขึ้นลงเป็นต้น เช่น ราวบันได ราวสะพาน, เรียกไม้ โลหะ
• ศาสตราวุธ    n. ของมีคมเป็นเครื่องฟันแทง ตัวอย่างการใช้: ในพิพิธภัณฑ์มีการจัดแสดงศาสตราวุธที่ใช้ประหัตประหารฆ่าฟันในสงครามสมัยก่อนเช่นหอกและดาบหลายชนิด
• โซรมศัสตราวุธ    ก. ระดมฟันแทงพุ่งศัสตราวุธเข้าไป.
• โทรมศัสตราวุธ    ก. ระดมฟันแทงพุ่งศัสตราวุธเข้าไป.
• ศัสตร-    สัดตฺระ- น. ศัสตรา, ของมีคมเป็นเครื่องฟันแทง. (ส.).
• สตราวินสกี    อีกอร์ สตราวินสกี อีกอร์ ฟีโอดอร์โอวิช สตราวินสกี
• วชิราวุธ    น. “ผู้มีวชิระเป็นอาวุธ” คือ พระอินทร์. (ป.).
• อีกอร์ สตราวินสกี    อีกอร์ ฟีโอดอร์โอวิช สตราวินสกี สตราวินสกี
• ภัสตรา    พัดสะตฺรา (แบบ) น. สูบลม. (ส.).

• ต้องตีเป็นศัสตราวุธ