สมณเพศ คือ

• เพศบรรพชิต
  เพศพระภิกษุ

• สม     ๑ ว. เหมาะ, เหมาะกับ, ควรแก่, เช่น บ่าวสาวคู่นี้สมกัน เขาแต่งตัวสมฐานะ แสดงละครได้สมบทบาท เขาต่อสู้กันอย่างสมศักดิ์ศรี เด็กคนนี้แต่งตัวไม่สมวัย,
• สมณ     สะมะนะ- น. ผู้สงบกิเลสแล้ว โดยเฉพาะหมายถึงภิกษุในพระพุทธศาสนา. ( ป. ; ส. ศฺรมณ).
• เพ     ก. พังทลาย.
• เพศ     น. รูปที่แสดงให้รู้ว่าหญิงหรือชาย; ( ไว ) ประเภทคำในบาลีและสันสกฤตเป็นต้น, ตรงกับ ลิงค์ หรือ ลึงค์; เครื่องแต่งกาย; การประพฤติปฏิบัติตน เช่น
• ปลดหรือขับออกจากสมณเพศ    ทําให้สึกจากการเป็นพระ
• สมณเจ้า    ขรัว เจ้าวัด เจ้าอาวาส เถร
• มณเฑียร    มนทิระ, มนเทียน (โบ) น. มนเทียร. (ป., ส. มนฺทิร).
• อารมณ์ทางเพศ    ความรู้สึกทางเพศ
• พิณเพี้ย    เพลี้ย เพี้ย
• สมณ-    สะมะนะ- น. ผู้สงบกิเลสแล้ว โดยเฉพาะหมายถึงภิกษุในพระพุทธศาสนา. (ป.; ส. ศฺรมณ).
• มณเฑียรบาล    มนเทียนบาน (โบ) น. มนเทียรบาล.
• กระตุ้นอารมณ์ทางเพศ    เล้าโลม ปลุกอารมณ์ กระตุ้นอารมณ์
• ซึ่งเร้าอารมณ์ทางเพศ    เอ็กซ์ เซ็กซี่ ซึ่งเร้าความรู้สึกทางเพศ
• ซึ่งไม่มีอารมณ์ทางเพศ    ซึ่งไม่มีความต้องการทางเพศ
• ที่เกิดอารมณ์ทางเพศ    ที่เกิดอารมณ์ใคร่

• เรื่องสถานะของเธอในฐานะที่เป็น สมาชิกของสมณเพศ