สมาจาร คือ

• สะมาจาน
  น. ความประพฤติที่ดี, ธรรมเนียม, ประเพณี. (ป., ส.).

• สม     ๑ ว. เหมาะ, เหมาะกับ, ควรแก่, เช่น บ่าวสาวคู่นี้สมกัน เขาแต่งตัวสมฐานะ แสดงละครได้สมบทบาท เขาต่อสู้กันอย่างสมศักดิ์ศรี เด็กคนนี้แต่งตัวไม่สมวัย,
• สมา     ๑ สะมา ก. ขมา. ๒ สะมา น. ปี. ( ป. , ส. ).
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• จา     ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. พูด, กล่าว.
• จาร     ๑ จาน ก. ใช้เหล็กแหลมเขียนลงบนใบลานหรือศิลาเป็นต้นให้เป็นตัวหนังสือ เช่น จึงจารจารึกอันนี้ไว้อีกโสด. (ศิลาจารึกเขาสุมนกูฏ).
• อภิสมาจาร    อะพิสะมาจาน น. มารยาทอันดี, ความประพฤติอันดี. (ป., ส.).
• อาจิณสมาจาร    อาจินนะสะมาจาน น. มรรยาทที่เคยประพฤติมาจนติดเป็นนิสัย. (ป. อาจิณฺณสมาจาร).
• ปฐมาจารย์    บรรพบุรุษ บรรพบุรุษแรกเริ่ม รากเง่า
• ปรมาจารย์    ปะระมาจาน, ปอระมาจาน น. อาจารย์ผู้เป็นเอกหรือยอดเยี่ยมในทางวิชาใดวิชาหนึ่ง.
• วามาจาร    น. ชื่อลัทธิตันตระแบบหนึ่ง นับเนื่องในนิกายหนึ่งของศาสนาพราหมณ์ยุคหลัง เป็นแบบซ้ายหรือฝ่ายซ้าย มีพิธีกรรมลี้ลับ อนาจาร, คู่กับ ทักษิณาจาร; ชื่อลัทธิพุทธตันตระแบบหนึ่ง ซึ่งมีหลักปฏิบัติทำนองเดียวกับล
• มาจาก    v. มีถิ่นกำเนิดหรือแหล่งที่มาจาก ตัวอย่างการใช้: ฝูงนกพวกนี้มาจากฝั่งทะเลทางตอนใต้
• ที่เกิดมาจากการผสมในสายพันธุ์เดียวกัน    ที่ไม่ได้เกิดจากการผสมข้ามพันธุ์
• อาจาร    -จาน, -จาระ- น. ความประพฤติ, ความประพฤติดี; จรรยา, มรรยาท; ธรรมเนียม, แบบแผน, หลัก. (ป., ส.).
• อาจาร-    -จาน, -จาระ- น. ความประพฤติ, ความประพฤติดี; จรรยา, มรรยาท; ธรรมเนียม, แบบแผน, หลัก. (ป., ส.).
• อาจารี    น. ผู้มีจรรยา, ผู้ทำตามคติแบบแผน. (ส. อาจารินฺ).

• แพทย์หญิง จิตรลดา สมาจาร งดออกตรวจที่ สมิติเวช สุขุมวิท ในวันนี้