อภิสมาจาร คือ
อะพิสะมาจาน
น. มารยาทอันดี, ความประพฤติอันดี. (ป., ส.).
- อภิ คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ยิ่ง, วิเศษ, เหนือ, เช่น อภิรมย์ = ยินดียิ่ง, อภิญญาณ = ความรู้วิเศษ, อภิมนุษย์ =
- สม ๑ ว. เหมาะ, เหมาะกับ, ควรแก่, เช่น บ่าวสาวคู่นี้สมกัน เขาแต่งตัวสมฐานะ แสดงละครได้สมบทบาท เขาต่อสู้กันอย่างสมศักดิ์ศรี เด็กคนนี้แต่งตัวไม่สมวัย,
- สมา ๑ สะมา ก. ขมา. ๒ สะมา น. ปี. ( ป. , ส. ).
- สมาจาร สะมาจาน น. ความประพฤติที่ดี, ธรรมเนียม, ประเพณี. ( ป. , ส. ).
- มา ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
- จา ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. พูด, กล่าว.
- จาร ๑ จาน ก. ใช้เหล็กแหลมเขียนลงบนใบลานหรือศิลาเป็นต้นให้เป็นตัวหนังสือ เช่น จึงจารจารึกอันนี้ไว้อีกโสด. (ศิลาจารึกเขาสุมนกูฏ).
- อาจิณสมาจาร อาจินนะสะมาจาน น. มรรยาทที่เคยประพฤติมาจนติดเป็นนิสัย. (ป. อาจิณฺณสมาจาร).
- ปฐมาจารย์ บรรพบุรุษ บรรพบุรุษแรกเริ่ม รากเง่า
- ปรมาจารย์ ปะระมาจาน, ปอระมาจาน น. อาจารย์ผู้เป็นเอกหรือยอดเยี่ยมในทางวิชาใดวิชาหนึ่ง.
- วามาจาร น. ชื่อลัทธิตันตระแบบหนึ่ง นับเนื่องในนิกายหนึ่งของศาสนาพราหมณ์ยุคหลัง เป็นแบบซ้ายหรือฝ่ายซ้าย มีพิธีกรรมลี้ลับ อนาจาร, คู่กับ ทักษิณาจาร; ชื่อลัทธิพุทธตันตระแบบหนึ่ง ซึ่งมีหลักปฏิบัติทำนองเดียวกับล
- มาจาก v. มีถิ่นกำเนิดหรือแหล่งที่มาจาก ตัวอย่างการใช้: ฝูงนกพวกนี้มาจากฝั่งทะเลทางตอนใต้
- ที่เกิดมาจากการผสมในสายพันธุ์เดียวกัน ที่ไม่ได้เกิดจากการผสมข้ามพันธุ์
- อาจาร -จาน, -จาระ- น. ความประพฤติ, ความประพฤติดี; จรรยา, มรรยาท; ธรรมเนียม, แบบแผน, หลัก. (ป., ส.).
- อาจาร- -จาน, -จาระ- น. ความประพฤติ, ความประพฤติดี; จรรยา, มรรยาท; ธรรมเนียม, แบบแผน, หลัก. (ป., ส.).
มือถือ