สรัสวดี คือ

• สะรัดสะวะดี
  น. เทวีองค์หนึ่งในลัทธิศักติของศาสนาฮินดู เป็นชายาของพระพรหม ถือว่าเป็นเทวีแห่งศิลปวิทยา มีหลายชื่อ เช่น ภารตี พราหมี สารทา, ไทยใช้ว่า สุรัสวดี ก็มี. (ส. สรสฺวตี).

• สร     สฺระ- คำนำหน้าคำอื่นที่ใช้ในบทกลอนเพื่อความสละสลวย เช่น ดื่น เป็น สรดื่น, คำที่แผลงมาจากคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ส ซึ่งใช้ในบทกลอน เช่น สนุก เป็น
• รัส     รัดสะ- ว. สั้น. ( ป. ).
• สว     สะวะ- น. ของตนเอง. ( ส. ; ป. สก).
• สวด     ก. ว่าเป็นทำนองอย่างพระสวดมนต์ เช่น สวดสังคหะ สวดพระอภิธรรม; ( ปาก ) นินทาว่าร้าย, ดุด่า, ว่ากล่าว, เช่น ถูกแม่สวด.
• วดี     ๑ น. รั้ว, กำแพง. ( ป. วติ; ส. วฺฤติ). ๒ คำเติมท้ายคำอื่นที่เป็นนาม หมายความว่า มี เป็นเพศหญิงตามหลักไวยากรณ์ เช่น ดาราวดี ว่า มีดาว.
• ดี     ๑ น. อวัยวะภายในของคนและสัตว์ที่บรรจุน้ำข้นสีเขียว มีรสขม ซึ่งออกจากตับ สำหรับช่วยย่อยอาหาร, เรียกน้ำข้นสีเขียว มีรสขม ออกจากตับ
• พระสรัสวดี    พาณี วาณี
• เพลงสวดสรรเสริญ    เพลงสดุดี
• คู่สวด    น. พระ ๒ รูปที่ทำหน้าที่สวดญัตติในการอุปสมบทหรือการกรานกฐินเป็นต้น.
• คําสวด    เวทมนตร์ คาถา อาคม
• นักสวด    น. ผู้ชำนาญในการสวด.
• บทสวด    การเทศนา การให้โอวาท เพลงสวด
• พิธีสวด    พิธีสักการะบูชา
• สวดขอ    ภาวนา สวดอ้อนวอน
• สุรัสวดี    -รัดสะวะดี น. สรัสวดี; ชื่อกรมในสมัยโบราณมีหน้าที่เกี่ยวกับการรวบรวมบัญชีเลกหรือชายฉกรรจ์, เรียกเต็มว่า กรมพระสุรัสวดี.

• พื้นที่บริเวณนี้คือจุดที่แม่น้ำทาดามิ และแม่น้ำกิงซังไหลมารวมกัน จึงเกิดอุทกภัยบ่อยตั้งแต่อดีต จึงมีการสักการะพระสรัสวดี เพื่อขอให้ขจัดอุทกภัย "