สะบัดช่อ คือ
"สะบัดช่อ" การใช้
- (ปาก) ว. อย่างที่สุด เช่น สวยสะบัดช่อ.
- สะ ๑ ว. สวย. ๒ ก. ใส่หรือสุมเพื่อกันไว้ เช่น เอาหนามสะ.
- สะบัด ก. เคลื่อนไหวหรือทำให้เคลื่อนไหวไปมาอย่างเร็วและแรง เพื่อให้สิ่งที่ติดอยู่หลุดไป เช่น หมาสะบัดขนเพื่อให้น้ำที่ติดอยู่หลุดกระเซ็นไป
- บัด น. เวลา, เมื่อ, ครั้ง, คราว; ทันใด.
- ช่อ ๑ น. ใบไม้หรือดอกไม้ที่แตกออกเป็นพวง, เรียกดอกของต้นไม้บางชนิดเช่นมะม่วงและสะเดาที่ออกดอกเล็ก ๆ เป็นกลุ่มหรือเป็นพวงว่า ช่อมะม่วง ช่อสะเดา,
- สะบัดมือ ก. ลุกไปทันทีเป็นเชิงเอาเปรียบหรือรู้มาก เช่น งานยังไม่ทันเสร็จก็สะบัดมือไปแล้ว กินอิ่มแล้วก็สะบัดมือไป.
- สะบู น. ดอกไม้ (?) เช่น ถนัดดั่งสะบูบังใบ แม่เร้น. (กำสรวล).
- สะบักสะบอม ก. บอบช้ำเต็มที เช่น ถูกชกเสียสะบักสะบอม.
- สะบัดสะบิ้ง ก. แสดงอาการกะบึงกะบอนแสนงอน เช่น เวลางอนก็ทำกิริยาสะบัดสะบิ้ง. น. ชื่อกลบทแบบหนึ่ง.
- เดชะบุญ โชคดี
- สะบะ น. ตะกร้อ. (ช.).
- สะบัก pic068.jpg (สะบัก) น. กระดูกส่วนที่เป็นฐานรองรับต้นแขน อยู่ถัดบ่าลงไปข้างหลัง ปลายด้านนอกเป็นที่หัวกระดูกต้นแขนเกาะยึด.
- สะบักจม ก. อาการที่ปวดเมื่อยบริเวณสะบักเพราะเลือดเดินไม่สะดวก.
- สะบัด ๆ ว. อาการที่พูดห้วน ๆ ไม่มีหางเสียง แสดงความไม่พอใจ เช่น แม่ค้าไม่พอใจที่ลูกค้าต่อราคามากไป จึงพูดสะบัด ๆ.
- สะบัดก้น ก. อาการที่ลุกผละไปทันทีด้วยความไม่พอใจเป็นต้น เช่น กินแล้วก็สะบัดก้นไป พูดยังไม่ทันรู้เรื่องก็โกรธสะบัดก้นไปแล้ว.
- สะบัดขึ้น ดึงขึ้น กระตุกขึ้น
ประโยค
- เอาล่ะ มันส์สะบัดช่อไปเลยใช่มั้ย พ่อแม่พี่น้อง
- ฉันอุตส่าห์รอที่จะได้เห็นนายฟัดสะบัดช่อเสียหน่อย
- ฉันอุตส่าห์รอที่จะได้เห็น นายฟัดสะบัดช่อเสียหน่อย
- ฉันอุตส่าห์รอ ที่จะได้เห็น นายฟัดสะบัดช่อเสียหน่อย
- นายเคยบอกว่าจะฟัดสะบัดช่อให้ทั่วดินแดนนี้เลยนี่นา
- นายเคยบอกว่า จะฟัดสะบัดช่อ ให้ทั่วดินแดนนี้ เลยนี่นา
- แล้วนางฟ้า ฟ.ฟัน ดิเรค ธอมสัน ก็อัดได้สะบัดช่ออีกครั้ง
- คงความเป็นโสด เมาสะบัดช่อ กิ๊กกับใครสักคน
- วันนั้นแหละ ฉันจะฟัดสะบัดช่อ