สะเก็ดแผล คือ

• คราบ
  สะเก็ด

• สะ     ๑ ว. สวย. ๒ ก. ใส่หรือสุมเพื่อกันไว้ เช่น เอาหนามสะ.
• สะเก็ด     น. ชิ้นย่อยของไม้หรือหินเป็นต้นที่ตัดหรือแยกออกจากส่วนใหญ่ เช่น สะเก็ดไม้; เลือดและน้ำเหลืองซึ่งแห้งติดกรังอยู่ที่ปากแผล เช่น สะเก็ดแผล;
• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เก็ด     ( ถิ่น-พายัพ ) น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Dalbergia วงศ์ Leguminosae เช่น เก็ดดำ เก็ดแดง เนื้อไม้ใช้ทำเครื่องเรือนได้.
• ก็     ๑ สัน. แล้ว, จึง, ย่อม, เช่น พอหันหน้ามาก็พบเขาทำดีก็ได้ดี. ๒ นิ. ไขความ เช่น ถึงแก่กรรมก็ตายนั่นเอง ประสาทพิการก็บ้านั่นเอง,
• แผล     แผฺล น. เนื้อหนังที่แตกแยกออกเพราะเป็นโรคหรือถูกของมีคมเป็นต้น เช่น ขาเป็นแผล; รอยชำรุด เช่น ทุเรียนเป็นแผล เนื้อผลไม้เป็นแผล.
• ผล     น. ลูกไม้ เช่น ผลมะม่วง ผลมะปราง; สิ่งที่เกิดจากการกระทำ เช่น ผลแห่งการทำดี ผลแห่งการทำชั่ว; ประโยชน์ที่ได้รับ เช่น ทำนาได้ผล เรียนได้ผล;
• เป็นสะเก็ดแผล    ปกคลุมไปด้วยสะเก็ดแผล เป็นหิด ตกสะเก็ด
• สะเก็ดแผลหรือสะเก็ดผิวหนัง    เปลือกตะกอนในเหล้าองุ่น
• ปกคลุมไปด้วยสะเก็ดแผล    เป็นสะเก็ดแผล เป็นหิด
• เกิดแผลเปื่อย    กลายเป็นแผลเปื่อย ทำให้เกิดแผลเปื่อย
• ปิดแผล    พอกแป้ง
• ทำให้เกิดบาดแผล    ทำร้าย ทำให้ร่างกายบาดเจ็บ
• ทำให้เกิดแผลเปื่อย    กลายเป็นแผลเปื่อย เกิดแผลเปื่อย
• เกี่ยวกับบาดแผล    สำหรับรักษาบาดแผล

• นายกำลังเปิดสะเก็ดแผลเก่า นรกจริงมีอะไรเยอะไปหมด
• เท้าและข้อเท้าทั้งสอง ต่างมีสะเก็ดแผลและหยาบ
• คุณสิ้นหวังกับ ลีซูวาน ถึงเพียงนี้ แม้ว่าเขาเป็นเพียงสะเก็ดแผลงั้นเหรอ ?
• ด้วยสะเก็ดแผล ของพวกเขาเอง
• เหมือนสะเก็ดแผลที่ร่อนออก
• แต่ฉันชอบสะเก็ดแผลน่ะ