เกิดแผลเปื่อย คือ
"เกิดแผลเปื่อย" อังกฤษ"เกิดแผลเปื่อย" จีน
- กลายเป็นแผลเปื่อย
ทำให้เกิดแผลเปื่อย
- เก ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
- เกิด ก. เป็นขึ้น, มีขึ้น, กำเนิด; มีขึ้นเป็นขึ้นโดยกะทันหัน เช่น เกิดตายไปเสียก่อนที่จะได้รับมรดก เกิดฝนตกลงมา.
- แผล แผฺล น. เนื้อหนังที่แตกแยกออกเพราะเป็นโรคหรือถูกของมีคมเป็นต้น เช่น ขาเป็นแผล; รอยชำรุด เช่น ทุเรียนเป็นแผล เนื้อผลไม้เป็นแผล.
- แผลเปื่อย แผลพุพอง แผลอักเสบ แผลเป็นหนอง
- ผล น. ลูกไม้ เช่น ผลมะม่วง ผลมะปราง; สิ่งที่เกิดจากการกระทำ เช่น ผลแห่งการทำดี ผลแห่งการทำชั่ว; ประโยชน์ที่ได้รับ เช่น ทำนาได้ผล เรียนได้ผล;
- เปื่อย ว. ที่ขาดง่าย เช่น ด้ายเปื่อย, ที่หลุดจากกันง่าย เช่น ผ้าเปื่อย, ยุ่ยง่าย เช่น เนื้อเปื่อย, ที่มีน้ำเหลืองเยิ้ม เช่น แผลเปื่อย.
- อย อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
- ทำให้เกิดแผลเปื่อย กลายเป็นแผลเปื่อย เกิดแผลเปื่อย
- เกิดรอยแผลเป็น ทิ้งรอยแผลเป็น ทำให้เกิดเเผลเป็น
- เป็นสะเก็ดแผล ปกคลุมไปด้วยสะเก็ดแผล เป็นหิด ตกสะเก็ด
- แผลเก่า (สำ) น. ความเจ็บช้ำที่ฝังใจอยู่ไม่รู้ลืม.
- ทิ้งรอยแผลเป็น เกิดรอยแผลเป็น ทำให้เกิดเเผลเป็น
- รอยแผลเป็น รอยบาก รอยแผล แผลเป็น จุด ตําหนิ ปาน รอย เส้น ไฝ
- แผลเป็น น. แผลที่หายแล้ว แต่ยังมีรอยอยู่.
- สะเก็ดแผล คราบ สะเก็ด