หมูเถื่อน คือ

• หมูป่า

• หมู     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหลายชนิดในวงศ์ Suidae เป็นสัตว์กีบคู่ ตัวอ้วน จมูกและปากยื่นยาว มีทั้งที่เป็นสัตว์เลี้ยงและที่เป็นสัตว์ป่า
• เถื่อน     น. ป่า เช่น เข้าเถื่อนอย่าลืมพร้า. ว. ห่างไกลจากที่อยู่ของคน, ห่างไกลจากความเจริญ, มักใช้ประกอบคำ ป่า เป็น ป่าเถื่อน; ไม่ถูกต้องตามกฎหมาย เช่น
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• หม้อเถื่อน    หญ้าฝรั่น หมอกำมะลอ
• หมอเถื่อน    n. หมอที่ไม่มีความรู้ในด้านการแพทย์ หรือไม่มีใบประกอบโรคศิลป์ , ตัวอย่างการใช้: กระทรวงสาธารณสุขต้องเร่งสร้างแพทย์ ที่ถูกต้องตามกฎหมายขึ้นมา เพื่อสกัดกั้นหมอเถื่อน ที่จะมีมากขึ้นเรื่อยๆ
• กฎเถื่อน    กฎหมู่
• คนเถื่อน    1) n. คนที่อยู่ในป่าในดงซึ่งห่างไกลความเจริญ ชื่อพ้อง: คนป่า, คนดง, คนดอย ตัวอย่างการใช้: ความกลัวของคนเถื่อนที่ถึงกับนั่งไหว้รูปปั้นนั้น ไม่ใช่ความโง่เขลาแต่อย่างใด 2) n. คนนอก
• ป่าเถื่อน    ว. ห่างไกลจากที่อยู่ของคน, ยังไม่เจริญ; ทารุณโหดร้าย.
• ยาเถื่อน    ยากลางบ้าน ยาบรรจุเสร็จ ยาแผนโบราณ
• ลูกเถื่อน    น. ลูกช้างที่เกิดจากช้างเถื่อนในป่า.
• อนุเถระ    น. พระเถระชั้นผู้น้อย. (ป.).
• ไก่เถื่อน    น. ไก่ป่า.
• การรักษาของหมอเถื่อน    การต้มคน การโฆษณาชวนเชื่อ
• การสังหารหมู่อย่างป่าเถื่อน    การนองเลือด การฆ่าฟันอย่างบ้าคลั่ง
• ของเถื่อน    น. ของที่ผิดกฎหมาย.