หยิ่งผยอง คือ

• จองหอง
  ถือตัว
  ผยอง
  ยะโส
  หยิ่ง

• หย     หะยะ- น. ม้า. ( ป. , ส. ).
• หยิ่ง     ว. จองหอง, อวดดี, ลำพอง, ถือตัว.
• ยิ่ง     ว. ถ้าอยู่ข้างหลัง หมายความว่า เป็นยอด, ที่สุด, เช่น งามยิ่ง ดียิ่ง, ถ้าอยู่ข้างหน้า ใช้ในเชิงเปรียบเทียบหมายความว่า เกิน, ล้ำ, เพิ่มขึ้น,
• ผยอง     ผะหฺยอง ก. เผ่นโผน; ลำพอง, เย่อหยิ่ง, ฮึกเหิม.
• ยอ     ๑ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Morinda citrifolia L. ในวงศ์ Rubiaceae แก่นและรากใช้ย้อมผ้า ผลและใบกินได้. ๒ ก. กล่าวคำเพื่อเชิดชู เช่น ยอพระเกียรติ
• ยอง     ๑ ว. อาการที่นั่งชันเข่าทั้ง ๒ โดยก้นไม่ถึงพื้น เช่น นั่งยองอยู่ในท้องแม่. ( ไตรภูมิ ), หย่อง ก็ว่า. ๒ ( กลอน ) น. สัตว์ในจำพวกอีเก้ง. ๓
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ผันผยอง    ก. เผ่นลำพองหมุนรอบตัว.
• หยิกหยอง    v. หยิกเป็นฝอย ชื่อพ้อง: หยิก คำตรงข้าม: ตรง, เหยียดตรง ตัวอย่างการใช้: พอช่างผมแก้คีมเย็นออกจากผมก็หยิกหยองฟูไปทั้งหัว
• หมูหยอง    n. ของกินทำด้วยเนื้อหมู ทำเป็นฝอย ตัวอย่างการใช้: อาหารหลักของเขาคือ ข้าวต้มร้อนๆ กับหมูหยอง
• ผย่ำเผยอ    ผะหฺย่ำผะเหฺยอ ก. ป้ำ ๆ เป๋อ ๆ เช่น ทำหาวเรอพูดผย่ำเผยอ. (พงศ. เลขา).
• ขนหยอง    กลัว ขนหัวลุก
• เผยอ    ผะเหฺยอ ก. เปิดน้อย ๆ เช่น เผยอปาก เผยอฝาหม้อไว้ ฝากาเผยอ. ว. อวดดี, ทำไปโดยไม่รู้จักประมาณตน, เช่น เผยอทำ เผยอพูด.
• ทองหยอง    (ปาก) น. ทองรูปพรรณ.
• ข่อยหยอง    ดู ข่อยน้ำ.

• ข้าจะทำลายความหยิ่งผยอง ของท่านที่ไม่มีวันลดลง
• จริงๆแล้วเธอมีความหยิ่งผยองพอที่จะเจรจากับหล่อน
• ดูเจ้าซิ ไม่หลงเหลือความหยิ่งผยองซักนิดเลยตอนนี้
• มักจะแสดงอาการหยิ่งผยองโดยปราศจากการยับยั้งชั่งใจ
• แล้วให้ผมนำคุณขึ้นสู้กับ พรรคเพื่อนประชาที่หยิ่งผยอง
• เสด็จพี่ ท่านเห็นใบหน้าอันหยิ่งผยองของมัน
• ~ ตั้งแต่หัวจรดเท้า ~ คุณช่างหยิ่งผยองจริงๆ !
• เวอร์ชั่นหยิ่งผยองและมีอิทธิฤทธิ์จอมปลอม
• ใช่เพียงแผ่นไม้ ที่ปิดกั้นความหยิ่งผยอง
• แต่ว่าบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาอยู่ในการหยิ่งผยองและการแตกแยก