หวั่นเกรง คือ

• ก. หวั่นวิตกไปเอง, นึกกลัวไปเอง.

• หวั่น     ก. พรั่น, มีอาการกริ่งเกรงไป.
• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกรง     เกฺรง ว. นึกกลัวไปเอง, นึกวิตกไปเอง, เช่น เกรงว่าเขาจะเดือดร้อน.
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กรง     กฺรง น. สิ่งที่ทำเป็นซี่ ๆ สำหรับขังนกเป็นต้น ตั้งอยู่กับที่หรือยกไปได้; ในบทกลอนใช้หมายความว่า เปล ก็มี เช่น ถนอมในพระกรงทอง. ( เห่กล่อม ). (
• รง     ๑ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Garcinia hanburyi Hook.f. ในวงศ์ Guttiferae ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม ทุกส่วนมียางสีเหลือง. ๒ น. ชื่อยางไม้ที่ได้จากไม้ต้น
• ซึ่งไม่หวั่นเกรง    ซึ่งมั่นคง ซึ่งแน่วแน่
• ทําให้หวั่นเกรง    ทําให้กลัว
• อย่างหวั่นเกรง    อย่างวิตกกังวล
• หวาดเกรง    ก. มีความรู้สึกกริ่งเกรง, รู้สึกสะดุ้งกลัว.
• โกรงเกรง    โกฺรงเกฺรง ว. จวนพัง เช่น ศาลาโกรงเกรง.
• กริ่งเกรง    ก. ระแวงกลัวไป.
• กลัวเกรง    ตระหนก ประหวั่น พรั่นพรึง หวั่นกลัว ย่อแหยง เกรงกลัว กลัว คร้าม เกรง เกรงขาม หวาดกลัว หวาดหวั่น
• คุ้มเกรง    ก. ปกป้องไว้ให้คนอื่นเกรงกลัว.
• น่าเกรง    ไม่มีศิลธรรม ไม่ศักดิ์สิทธิ์

• ชายผู้เป็นที่หวั่นเกรง ของอาชญากรใต้ดินทั้งหลาย
• ปรมาจารย์เจได ข้าคิดว่า " เค้าท์ดูกู " หวั่นเกรงท่าน
• ยังมีเด็กชายอีกคนถือกำเนิด ณหมู่คนผู้น่าหวั่นเกรง
• ข้าจึงรู้สึกหวั่นเกรงต่อการได้เป็นรัชทายาทของท่าน
• เจ้าจงแสดงฝีมือของเจ้า โดยมิต้องหวั่นเกรงใดๆ
• นั่นแหล่ะคือสิ่งที่ฉัน ก็หวั่นเกรงอยู่ด้วย
• เกี่ยวกับปีศาจโครงกระดูกที่น่าหวั่นเกรง ?
• คนที่ได้รับความหวั่นเกรงปลอดภัยกว่าเป็นคนที่ได้ความรัก
• แม้แต่โจโฉที่กล้าหาญยังต้องหวั่นเกรง
• เงาสีดำเป็นเครื่องมือที่นาหวั่นเกรง