หัวไชเท้า คือ

• หัวผักกาด
  ต้นหัวไชเท้า

• หัว     ๑ น. ส่วนบนสุดของร่างกายของคนหรือสัตว์; ส่วนของพืชพันธุ์บางอย่างตอนที่อยู่ใต้ดิน เช่น หัวหอม หัวผักกาด, ส่วนที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด
• ไช     ก. เจาะเข้าไป เช่น หนอนไช ไชรู, แยงเข้าไป เช่น เอานิ้วไชจมูก.
• เท     ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
• เท้า     น. ตีน (ใช้ในความสุภาพ), เรียกขาโต๊ะหรือขาตู้. ก. ยัน เช่น ยืนเอามือเท้าโต๊ะ เอามือเท้าเอว; อ้างถึง เช่น เท้าความ.
• ท้า     ก. ชวนขันสู้ เช่น ท้าพนัน ท้ารบ.
• ต้นหัวไชเท้า    หัวไชเท้า
• หัวไช่เท้า    พืชของหัวดังกล่าว
• ไช้เท้า    น. ผักกาดหัว. (ดู กาด ๑).
• หัวนิ้วเท้า    ปลายนิ้วเท้า
• หัวแม่เท้า    น. นิ้วต้นของเท้า.
• หัวไม้    น. นักเลงที่ชอบตีรันฟันแทง, มักเรียกว่า นักเลงหัวไม้.
• หัวไว    ว. มีปฏิภาณไหวพริบดี.
• หัวไส้    น. กระเพาะปัสสาวะ; ดาก; หัวริดสีดวงทวาร.
• หัวไหล่    น. จะงอยบ่า.
• หิ้วได้    เคลื่อนย้ายได้ด้วยมือ พกพาได้

• มีความสุขที่ได้เอาหัวไชเท้าออกมาเลยไม่ทันระวัง
• วางหัวไชเท้าไว้อย่างอย่างนั้นมันจะปรุงรสซุปได้
• โอ้ ใช่ หัวไชเท้าหวานคือชื่อของเธอตอนเรียนมัธยม
• รู้ไหม ฉันจะต้มซุปหัวไชเท้า แก้เมาค้างให้อาจารย์
• แล้วก็หัวไชเท้า เช็คให้หมด ตัดมานิดหนึ่งแล้วเช็ค
• เขาสั่งกิมจิห่อข้าวกับ กิมจิส้มเปรียวหัวไชเท้า
• แต่ข้าคิดว่า เราทิ้งเจ้าไปเพื่อแลกกับหัวไชเท้า
• คุณอา ชอบทำหัวไชเท้าอ่อนดอง ตอนที่คุณอา ไม่สบายใจ
• เพราะคุณเลือกมากไม่ยอมกินยอมกินหัวไชเท้าญี่ปุ่น
• เธอเคยกินกิมจิหัวไชเท้ากับบะหมี่เย็นหรือเปล่า