หัวไม้ คือ
สัทอักษรสากล: [hūa māi] การออกเสียง:
"หัวไม้" การใช้"หัวไม้" อังกฤษ"หัวไม้" จีน
ความหมาย
มือถือ
- น. นักเลงที่ชอบตีรันฟันแทง, มักเรียกว่า นักเลงหัวไม้.
- หัว ๑ น. ส่วนบนสุดของร่างกายของคนหรือสัตว์; ส่วนของพืชพันธุ์บางอย่างตอนที่อยู่ใต้ดิน เช่น หัวหอม หัวผักกาด, ส่วนที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด
- ไม้ ๑ น. คำรวมเรียกพืชทั่วไป โดยปรกติมีราก ลำต้น กิ่ง ก้าน และใบ, เรียกเนื้อของต้นไม้ที่ใช้ทำสิ่งของต่าง ๆ มีลักษณะเป็นท่อน แผ่น หรือดุ้น เป็นต้น,
- หัวไม้หนึ่ง สนามกอล์ฟ
- หัวไว ว. มีปฏิภาณไหวพริบดี.
- หัวไส้ น. กระเพาะปัสสาวะ; ดาก; หัวริดสีดวงทวาร.
- หัวไหล่ น. จะงอยบ่า.
- หิ้วได้ เคลื่อนย้ายได้ด้วยมือ พกพาได้
- หัวไม่วางหางไม่เว้น (สำ) ว. รวบหมดทั้งหัวทั้งหาง; อาการที่ทำงานอยู่ตลอดเวลาโดยไม่มีเวลาหยุดพัก เช่น เขาทำงานหัวไม่วางหางไม่เว้น เขาถูกใช้งานจนหัวไม่วางหางไม่เว้น.
- หัวฟืนหัวไฟ น. หัวค่ำ เช่น มาแต่หัวฟืนหัวไฟ. (ถิ่น-อีสาน) ว. หัวปี ในคำว่า ลูกหัวฟืนหัวไฟ.
- หัวไช่เท้า พืชของหัวดังกล่าว
- กั้นรั้วไม้ ใช้รั้วล้อมรอบ
- ตัวไม้ น. ไม้ที่แต่งไว้เพื่อคุมกันเข้าเป็นเรือนเป็นต้น.
- ทิวไม้ n. แถวต้นไม้ที่เห็นไกลๆ ตัวอย่างการใช้: แสงอาทิตย์ฉายขึ้นทางทิวไม้ด้านทิศตะวันออก สว่างไสวไปทั่วทุ่ง clf.: ทิว, แถว
- รั้วไม้ รั้ว การสร้างรั้ว ไม้รั้ว
- สิ่วไม้ สิ่วแกะไม้ สิ่วแกะสลักไม้
ประโยค
- แล้วเมื่อไหร่กันที่เธฮกลายเป็นนักเลงหัวไม้น้อย ?
- กระสุนหัวไม้ จะไม่ทิ้งปลอกกระสุนไว้เป็นหลักฐาน
- ผมโตมากับพวกนักเลงหัวไม้ ย่าผมดุกว่าคุณเสียอีก
- แฟนเธออยู่ข้างนอก กับ ไรเฟิล ที่บรรจุกระสุนหัวไม้
- นั่นมันนักเลง มันไม่มีอะไรมากกว่านักเลงหัวไม้
- เพื่อป้องกันไททาเนียมอัลลอยด์ ที่อยู่บนหัวไม้
- แกไม่ได้อยู่แก็งค์ไหน แกมันก็แค่ไนกเลงหัวไม้ธรรมด
- เดี๋ยวปรับน้ำหนักหัวไม้แล้วลองอีกครั้งนะครับ
- การที่จะตีได้สูงขนาดนั้น หัวไม้ต้องเอียงขึ้น
- ประเทศจีน หัวไม้ลาครอสสำหรับผู้หญิง ซัพพลายเออร์