หัวไว คือ

• ว. มีปฏิภาณไหวพริบดี.

• หัว     ๑ น. ส่วนบนสุดของร่างกายของคนหรือสัตว์; ส่วนของพืชพันธุ์บางอย่างตอนที่อยู่ใต้ดิน เช่น หัวหอม หัวผักกาด, ส่วนที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด
• ไว     ว. ลักษณะที่เคลื่อนไหว หรือสามารถคิด หรือกระทำสิ่งใดได้คล่องแคล่วรวดเร็วหรือฉับพลันทันที เช่น เด็กคนนั้นเดินไว วิ่งไว ๆ เข้า เดี๋ยวไปไม่ทัน. ก.
• หัวไวโอลิน    ความไม่มีอะไร
• คนหัวไว    คนหัวดี
• เร็วไว    รวดเร็วทันใจ เร็ว เร็วทันใจ
• ไวไฟ    ว. ที่ติดไฟได้ง่ายและรวดเร็วมาก เช่น น้ำมันไวไฟ, โดยปริยายหมายถึงผู้ที่มีความประพฤติหละหลวมในทางชู้สาว มีลักษณะดังสิ่งไวไฟ.
• หูไว    ว. ตื่นง่าย เช่น เขาเป็นคนหูไว พอได้ยินเสียงแว่ว ๆ ก็ตื่นทันที, มีประสาทหูไว เช่น เขาเป็นคนหูไว ใครพูดเสียงเบา ๆ ยังได้ยิน; (ปาก) รู้ข่าวคราวเร็ว เช่น เขาเป็นคนหูไว รู้เรื่องอะไร ๆ ก่อนคนอื่นเสมอ.
• หัวไม้    น. นักเลงที่ชอบตีรันฟันแทง, มักเรียกว่า นักเลงหัวไม้.
• หัวไส้    น. กระเพาะปัสสาวะ; ดาก; หัวริดสีดวงทวาร.
• หัวไหล่    น. จะงอยบ่า.
• หิ้วได้    เคลื่อนย้ายได้ด้วยมือ พกพาได้
• ซึ่งกักตัวไว้    ซึ่งแยกไว้
• ซึ่งไวไฟ    ซึ่งลุกเป็นไฟได้ง่าย
• หัวฟืนหัวไฟ    น. หัวค่ำ เช่น มาแต่หัวฟืนหัวไฟ. (ถิ่น-อีสาน) ว. หัวปี ในคำว่า ลูกหัวฟืนหัวไฟ.
• หัวไช่เท้า    พืชของหัวดังกล่าว

• ฉันจะดีใจมากถ้ามันจะเหมือนกับที่ฉันคิดในหัวไว้
• ผมเชิดหัวไว้สูงอยู่แล้ว และคุณก็ต้องจบเรื่องนี้
• นี่แกจะจ่ายฉันละเป่า ถ้าไม่จ่ายน่ะ ระวังเงาหัวไว้
• ใช่จ้ะ หัวขโมยที่โดนหมายหัวไว้ แม่ภูมิใจเหลือเกิน
• อีกรายถูกตัดหัวไว้ที่เกิดเหตุ แต่สมองเขาหายไป
• อย่างที่คิดไว้เลย นายหัวไวจริงๆเลยเรื่องกฎหมายนี่
• เราถูกหมายหัวไว้แล้วนะ มีคนโรคจิตติดตามพวกเราอยู่
• ผมอยากให้แขกรับเชิญผู้หญิงวางหัวไว้บนแนนั่น ..
• เจ้านี่หัวไวจริง เดี๋ยวข้าจะบอกแผนอย่างคร่าวๆให้ฟัง
• นั่นเป็นไปไม่ได้ เพราะเราจะฝังแยกหัวไว้เสมอ