หัวไวโอลิน คือ

• ความไม่มีอะไร

• หัว     ๑ น. ส่วนบนสุดของร่างกายของคนหรือสัตว์; ส่วนของพืชพันธุ์บางอย่างตอนที่อยู่ใต้ดิน เช่น หัวหอม หัวผักกาด, ส่วนที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด
• หัวไว     ว. มีปฏิภาณไหวพริบดี.
• ไว     ว. ลักษณะที่เคลื่อนไหว หรือสามารถคิด หรือกระทำสิ่งใดได้คล่องแคล่วรวดเร็วหรือฉับพลันทันที เช่น เด็กคนนั้นเดินไว วิ่งไว ๆ เข้า เดี๋ยวไปไม่ทัน. ก.
• ไวโอลิน     น. เครื่องดนตรีจำพวกซอฝรั่งอย่างเล็ก มี ๔ สาย และมีคันชักสำหรับสี. ( อ. violin).
• โอ     ๑ น. (๑) ส้มโอ. ( ดู ส้ม ๑ ). (๒) ชื่อลูกจันชนิดหนึ่ง. ( ดู จัน ). ๒ น. ชื่อปลาทะเลขนาดใหญ่หลายชนิดในวงศ์ Thunnidae อยู่เป็นฝูงห่างฝั่ง
• ลิ     ก. แตกบิ่นไปเล็กน้อย, อาการที่ของเป็นปุ่มเป็นแง่แตกบิ่นไปเล็กน้อย, เช่น พระกรรณพระพุทธรูปลิไปข้างหนึ่ง ขอบถ้วยลิไปนิดหนึ่ง.
• ลิน     มายา ลิน
• นักสีไวโอลิน    คนเล่นไวโอลิน
• นักไวโอลิน    นักเล่นไวโอลิน มือไวโอลิน มือสีไวโอลิน
• คนสีไวโอลิน    คนสีซอ
• คันสีไวโอลิน    คันชักไวโอลิน
• มือสีไวโอลิน    นักไวโอลิน มือไวโอลิน
• มือไวโอลิน    นักไวโอลิน มือสีไวโอลิน
• ไวโอลา    วิโอล่า
• นักเล่นไวโอลิน    นักไวโอลิน