อกัปปิยวัตถุ คือ
- น. สิ่งที่ต้องห้ามไม่ให้บริโภคใช้สอย (ใช้แก่ภิกษุ). (ป.).
- อก ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
- อกัปปิย อะกับปิยะ- ว. ไม่ควร, ไม่เหมาะ. ( ป. ).
- กัป กับ น. อายุของโลกตั้งแต่เมื่อพระพรหมสร้างเสร็จจนถึงเวลาที่ไฟประลัยกัลป์มาล้างโลก, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ กัลป์ เช่น ชั่วกัปชั่วกัลป์
- กัปปิย กับปิยะ ว. สมควร. ( ป. ).
- ปิย ปิยะ- ว. ที่รัก, สำหรับประกอบหน้าศัพท์ต่าง ๆ เช่น ปิยบุตร หรือ ปิโยรส = ลูกที่รัก. ( ป. ).
- วัต น. วตะ, พรต, ข้อปฏิบัติ; ความประพฤติ. ( ป. วตฺต; ส. วฺฤตฺต).
- วัตถุ น. สิ่งของ. ( ป. ; ส. วสฺตุ).
- อกัปปิย- อะกับปิยะ- ว. ไม่ควร, ไม่เหมาะ. (ป.).
- อกัปปิยะ อะกับปิยะ- ว. ไม่ควร, ไม่เหมาะ. (ป.).
- ปูชนียวัตถุ รูปบูชา วัตถุบูชา วัตถุมงคล
- ดอกป๊อปปี้ ป๊อบปี้ ต้นป๊อปปี้
- อินทรียวัตถุ ปริมาณของอินทรียวัตถุ สารอินทรีย์
- เกี่ยวกับวัตถุ ซึ่งมีตัวตน ทางวัตถุ ืทางกายภาพ
- เกี่ยวกับเปลือกสมองชั้นวัตถุสีเทา เกี่ยวกับเปลือกนอก
- อกัปปิยโวหาร น. ถ้อยคำที่ไม่ควรใช้พูด. (ป.).
มือถือ