องควิเกษป คือ
องคะวิกะเสบ
น. ท่าทาง, อาการเคลื่อนไหว. (ส. องฺควิเกฺษป; ป. องฺค + วิกฺเขป).
- อง น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
- องค องคะ- น. ส่วนของร่างกาย, อวัยวะ, ตัว (ราชาศัพท์ใช้สำหรับพระมหากษัตริย์ พระบรมราชินี และพระบรมวงศ์ชั้นสูงที่ทรงได้รับพระราชทานฉัตร ๗ ชั้น ใช้ว่า
- วิ คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
- เก ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
- กษ กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
- เกี่ยวกับหรือมีลักษณะของควัน ปล่อยควัน มีควันตลบ มีควันมาก
- การศึกษาเกี่ยวกับคําพ้องความหมาย การศึกษาเกี่ยวกับคําที่มีความหมายเหมือนกัน
- องครักษ์ องคะ- น. ผู้ทำหน้าที่ให้ความคุ้มครองป้องกัน เช่น องครักษ์นักการเมือง.
- การศึกษาเกี่ยวกับความหมายของคำ การศึกษาเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงความหมายของคำ การศึกษาเกี่ยวกับความหมายและสัญลักษณ์
- เกี่ยวกับองค์ความรู้ เกี่ยวกับภูมิปัญญา
- การศึกษาเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงความหมายของคำ การศึกษาเกี่ยวกับความหมายของคำ การศึกษาเกี่ยวกับความหมายและสัญลักษณ์
- เกี่ยวกับหรือมีลักษณะของคน คล้ายคน เหมาะกับคน
- มีลักษณะของความต้องการ ซึ่งต้องการ
- ราชองครักษ์ ราดชะองคะรัก น. นายทหารชั้นสัญญาบัตรรักษาพระองค์พระมหากษัตริย์เป็นต้น มี ๓ พวก คือ ราชองครักษ์ประจำ ราชองครักษ์เวร ราชองครักษ์พิเศษ.
- เป็นองครักษ์ เป็นบอดี้การ์ด เป็นผู้คุ้มกัน
มือถือ