อธิโมกข์ คือ
- น. ความตัดสินเด็ดขาด, ความเด็ดเดี่ยว; ความน้อมใจเชื่อ. (ป.; ส. อธิโมกฺษ).
- อธิ คำนำหน้าคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต แปลว่า ยิ่ง, ใหญ่, เช่น อธิปัญญา = ปัญญายิ่ง. ( ป. , ส. = ยิ่ง, ใหญ่, ทับ).
- โม น. แตงโม. ( ดู แตง ).
- โมก น. ชื่อไม้ต้นชนิด Wrightia religiosa Benth. ex Kurz ในวงศ์ Apocynaceae ดอกสีขาวห้อยเป็นช่อสั้น ๆ กลิ่นหอม ปลูกเป็นไม้ประดับ.
- โมกข โมกขะ- น. ความหลุดพ้น, นิพพาน. ( ป. ; ส. โมกฺษ).
- โมกข์ ๑ โมกขะ- น. ความหลุดพ้น, นิพพาน. ( ป. ; ส. โมกฺษ). ๒ ว. หัวหน้า, ประธาน. ( ป. ; ส. มุขฺย).
- มก ( ถิ่น-ปักษ์ใต้ ) น. ปลากระบอก. ( ดู กระบอก ๒ ).
- พิโมกข์ น. ความพ้น, ความเปลื้องออก, ชื่อพระนิพพาน. ก. เปลื้อง, พ้น. (ป. วิโมกฺข; ส. วิโมกฺษ).
- วิโมกข์ น. ความหลุดพ้น, การขาดจากความพัวพันแห่งโลก; พระนิพพาน. (ป.; ส. วิโมกฺษ).
- โมกข- โมกขะ- น. ความหลุดพ้น, นิพพาน. (ป.; ส. โมกฺษ).
- ปาติโมกข์ น. คัมภีร์ว่าด้วยวินัยของสงฆ์ ๒๒๗ ข้อ, ชื่อบาลีที่ประมวลพุทธบัญญัติอันทรงตั้งขึ้นเป็นพุทธอาณา ได้แก่ อาทิพรหมจริยกาสิกขา มีพระพุทธานุญาตให้สวดในที่ประชุมสงฆ์ทุกวันอุโบสถ. (ป.).
- ปาโมกข์ น. ผู้เป็นหัวหน้า, ผู้เป็นประธาน. (ป.).
- ศิวโมกข์ น. พระนิพพาน.
- อรหัตวิโมกข์ น. ความพ้นจากกิเลสเพราะสำเร็จอรหัต. (ป. อรหตฺตวิโมกฺข).
- โมกขบริสุทธิ์ น. การที่พระจันทร์พ้นจากเงาโลกโดยสิ้นเชิง เมื่อมีจันทรุปราคา.
- โมกขวิทยา วิชาว่าด้วยความรอด
มือถือ