อธิศีล คือ
- น. ศีลอย่างสูง, ศีลอย่างอุกฤษฏ์. (ป. อธิสีล).
- อธิ คำนำหน้าคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต แปลว่า ยิ่ง, ใหญ่, เช่น อธิปัญญา = ปัญญายิ่ง. ( ป. , ส. = ยิ่ง, ใหญ่, ทับ).
- ศีล สีน น. ข้อบัญญัติทางพระพุทธศาสนาที่กำหนดการปฏิบัติกายและวาจา เช่น ศีล ๕ ศีล ๘, การรักษากายวาจาให้เรียบร้อย, เป็นธรรมข้อ ๑ ในทศพิธราชธรรม; ( ดู
- ศัล สัน, สันละกะ น. เปลือกไม้. (ส. ศลฺล, ศลฺก).
- ศุลี น. พระอิศวร, ศูลิน ก็เรียก. (ส.).
- ตรีศูล น. หลาวสามง่ามเป็นศัสตราประจำหัตถ์พระอิศวร.
- ตรีศูล adj อาวุธสามง่าม
- ทุศีล ว. ล่วงละเมิดศีลหรือวินัย (มักใช้แก่นักบวชนักพรต). (ส.; ป. ทุสฺสีล).
- ล้ำเลิศ ว. ดียิ่ง, ประเสริฐ.
- ล้ําเลิศ ยิ่งยวด เป็นเลิศ ดีเลิศ วิเศษ เลอเลิศ เลิศยิ่ง ดียิ่ง ประเสริฐ เลิศล้ํา
- ศัพท์ลับ พูดที่ทำให้เข้าใจยาก ภาษาลับ ภาษาเฉพาะอาชีพ
- ศูลิน น. พระอิศวร, ศุลี ก็เรียก. (ส.).
- ให้ศีล ก. อาการที่พระภิกษุบอกศีลให้ผู้ศรัทธาสมาทานรับ เช่น ทุกคนควรสำรวมกิริยาเวลาพระให้ศีล.
- ลัทธิศักดินา วิธีการทางศักดินา ศักดินา
- ต่อธารกำนัล ต่อสาธารณชน โดยกลุ่มชน โดยรัฐบาล โดยเปิดเผยแก่คนทั่วไป ในที่สาธารณะ ในนามของชุมชน
- จตุปาริสุทธิศีล จะตุปาริสุดทิสีน น. ศีลคือความบริสุทธิ์ หรือ ศีลคือเครื่องให้บริสุทธิ์ ๔ ประการ คือ ๑. สำรวมในพระปาติโมกข์ (ปาติโมกฺขสํวร) ๒. สำรวมตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ (อินฺทฺริยสํวร) ๓. เลี้ยงชีพโดยทางชอบ (อา