อปาจีน คือ
อะ-
น. ทิศใต้. (ส.; ป. อปาจี).
- อป อะปะ- คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ไม่, ปราศจาก, เช่น อปมงคล = ไม่เป็นมงคล, ปราศจากมงคล. ( ป. , ส. ).
- อปาจี อะ- น. ทิศใต้. ( ป. ; ส. อปาจีน).
- ปา ก. ซัดไปด้วยอาการยกแขนขึ้นสูงแล้วเอี้ยวตัว; ( ปาก ) คำใช้แทนกิริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำประกอบที่ทำให้รู้ว่าเกินกว่าที่คาดคิด, มักใช้ว่า ปาขึ้นไป
- ปาจีน น. ปราจีน. ( ป. ).
- จี ว. ตูม เช่น สงวนมิ่งมาลยจาวจี แกล่กล้ำ. ( ทวาทศมาส ), พายัพว่า จี๋.
- จีน ๑ น. ชื่อประเทศและชนชาติที่อยู่ในเอเชียตะวันออก มีพรมแดนติดต่อกับมองโกเลีย รัสเซีย เวียดนาม ลาว พม่า ภูฏาน เนปาล อินเดีย คีร์กีซ และคาซัคสถาน
- คอปาด น. เรียกเสื้อที่มีคอตัดปาดตรงจากไหล่ซ้ายถึงไหล่ขวาว่า เสื้อคอปาด.
- ต่อปาก ก. เล่าสืบกันมา; พูดยันกันเพื่อสอบสวนฝ่ายผิดฝ่ายถูก.
- ห่อปาก ก. ทำริมฝีปากให้รวบเข้าหากันเป็นช่องกลม.
- อปาน อะปานะ- น. ลมหายใจออก. (ป., ส.).
- อปาน- อะปานะ- น. ลมหายใจออก. (ป., ส.).
- เรือปีศาจ เรือผีสิง เรือฟลายอิงดัตช์แมน
- ปากต่อปาก ก. เล่าโดยการบอกต่อ ๆ กัน; เรียนโดยการบอกด้วยปากเปล่า (มักใช้แก่ผู้ไม่รู้หนังสือ).
- ปาจนะ ปาจะ- (แบบ) น. ประตัก. (ป.; ส. ปฺราชน).
- ปาจรีย์ ปาจะรี, ปาจาน น. อาจารย์ของอาจารย์. (ป.; ส. ปฺราจารฺย = ปฺราคต + อาจารฺย).
มือถือ