อย่างคดเคี้ยว คือ

• อย่างหลบหลีก

• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• อย่า     หฺย่า ว. คำประกอบกริยาบอกความห้ามหรือไม่ยอมให้ทำการต่าง ๆ.
• อย่าง     หฺย่าง น. วิธี, แบบ, เยี่ยง, เช่น ทำอย่างนี้ เขียนอย่างนั้น, ลักษณนามบอกจำนวน หมายถึง ชนิด, สิ่ง, เช่น ทำกับข้าวไว้ ๒ อย่าง ทำงานหลายอย่าง. ว.
• ย่า     น. แม่ของพ่อ, เมียของปู่, ญาติผู้หญิงที่เป็นชั้นเดียวกันกับแม่ของพ่อ.
• ย่าง     ๑ ก. ทำให้สุกด้วยการวางไว้เหนือไฟ เพื่อให้สุกระอุทั่วกัน หรือให้แห้ง มักใช้แก่ของสด โดยปรกติใช้เวลานานกว่าปิ้ง เช่น ย่างไก่ ย่างหมู. ว.
• คด     ๑ น. วัตถุแข็งคล้ายหินที่มีในสัตว์หรือต้นไม้ นับถือกันว่าเป็นเครื่องราง. ๒ น. สิ่งปลูกสร้างซึ่งมีสัณฐานหักมุมเป็นข้อศอก เช่น วิหารคด. ว.
• คดเคี้ยว     ว. คดไปคดมา, ลดเลี้ยว, วกไปวกมา.
• เค     โพแทสเซียม ตัวเค
• เคี้ย     ( ถิ่น ; กลอน ) ก. อยู่ เช่น อันเดียรดาษด้วยเตี้ยเค้าค่อม เคี้ยคอยทวารทุกแห่งแล. ( ม. คำหลวง ทศพร).
• เคี้ยว     ๑ ก. บดให้แหลกด้วยฟัน. ๒ ว. คด เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม. ( โลกนิติ ), โดยมากใช้เข้าคู่กับคำ คด เป็น คดเคี้ยว.
• ทางคดเคี้ยว    ทางวกเวียนไปมา ถนนคดเคี้ยว การเคลื่อนวกเวียน ความยุ่งยากสับสน ความวกเวียน ระบบทางสื่อสารที่ยุ่งเหยิง สภาวะที่สับสน สิ่งที่วกเวียน ห้องหูชั้นใน เขาวงกต ทางวกวน
• ซึ่งคดเคี้ยว    ซึ่งวกเวียน ซึ่งมีลักษณะคล้ายหนอน
• ซึ่งคดเคี้ยวไปมา    ที่มีรูปร่างเหมือนหนอน
• เส้นทางที่คดเคี้ยว    เส้นทางที่ลดเลี้ยว
• คดเคี้ยวเก่ง    จับตัวยาก