อังศุ คือ

• น. สาย, ทาง, เส้น, แถว; แสง, รัศมี. (ส. อํศุ; ป. อํสุ).

• อัง     ก. นำไปใกล้ ๆ ไฟเพื่อให้ร้อนหรือบรรเทาความหนาวเป็นต้น, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เอามืออังหน้าผากดูว่าร้อนหรือไม่.
• อังศุก    -สุก น. ผ้าอย่างบาง. (ส.).
• อังศุธร    น. พระอาทิตย์. (ส.).
• อังศุมาลี    น. พระอาทิตย์. (ส.).
• (พงศ. เหนือ)    มาจาก ลิลิตพงศาวดารเหนือ สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาปวเรศ วริยาลงกรณ์ ทรงพระนิพนธ์, ฉบับโรงพิมพ์ไท ร.ศ. ๑๒๗
• อ่างศีลจุ่ม    ที่ใส่น้ำมันของตะเกียง รูปแบบอักขระ ลักษณะหรือรูปแบบของตัวอักขระที่เขียนหรือประดิษฐ์ขึ้น เช่น ตัวอักขระ อ่างน้ำมนต์ แท่นใส่น้ำมนต์ แบบ ขนาด และรูปร่างของตัวอักขระ โดยทั่วไปจะหมายถึงตัวอักษรและตัวเลข
• อินทรวงศ์    อินทฺระ- น. ชื่อฉันท์ ๑๒ แบบหนึ่ง หมายความว่า ฉันท์ที่มีสำเนียงไพเราะดุจเสียงปี่ของพระอินทร์ วรรคหน้ามี ๕ คำ วรรคหลังมี ๗ คำ รวม ๒ วรรค เป็น ๑ บาท นับ ๒ บาท เป็น ๑ บท คำที่ ๓ ของวรรคหน้ากับคำที่ ๑ ท
• วงศ์วานว่านเครือ    วงศาคณาญาติ วงศ์วาน ญาติพี่น้อง ญาติโกโหติกา วงศ์ญาติ วงศ์ตระกูล หมู่ญาติ เครือญาติ ตระกูล
• สายหนังรั้งศีรษะสุนัขหรือสัตว์อื่น    การข่ม ขอบเขตจำกัด เชือกผูก เชือกล่าม โซ่ล่าม
• (พงศ. ๑๑๓๖)    มาจาก พระราชพงศาวดาร ฉบับ จ.ศ. ๑๑๓๖ ในประชุมพงศาวดาร ภาค ๔
• ตรึงศ    ตฺรึงสะ- (แบบ) ว. สามสิบ. (ส. ตฺรึศตฺ; ป. ตึส).
• ตรึงศ-    ตฺรึงสะ- (แบบ) ว. สามสิบ. (ส. ตฺรึศตฺ; ป. ตึส).
• พงศ    พงสะ-, พง น. เชื้อสาย, เทือกเถา, เหล่ากอ, สกุล. (ส.; ป. วํส).
• พงศ-    พงสะ-, พง น. เชื้อสาย, เทือกเถา, เหล่ากอ, สกุล. (ส.; ป. วํส).
• พงศ์    พงสะ-, พง น. เชื้อสาย, เทือกเถา, เหล่ากอ, สกุล. (ส.; ป. วํส).

• ศ . ดร . อังศุมาลย์ จันทราปัตย์
• คุณบรรจงจิตต์ อังศุสิงห์
• อาจารย์วรากร อังศุมาลี
• นพ .กิตติ อังศุสิงห์