อาวาหะ คือ

• อาวาหะ-
  น. “การพาหญิงมาอยู่บ้านของตน” หมายถึง การแต่งงานแบบหนึ่งที่ฝ่ายชายจะนำหญิงที่ตนแต่งงานด้วยมาอยู่ที่บ้านของตน เรียกว่า อาวาหมงคล, เป็นประเพณีแต่งงานที่นิยมปฏิบัติกันในประเทศอินเดียฝ่ายเหนือ. (ป., ส.).

• อา     ๑ น. น้องของพ่อ, ( โบ ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ). ๒ ( กลอน ) ว.
• อาว     ( ถิ่น-อีสาน ) น. อาผู้ชาย, น้องชายของพ่อ.
• อาวาห     อาวาหะ- น. “การพาหญิงมาอยู่บ้านของตน” หมายถึง การแต่งงานแบบหนึ่งที่ฝ่ายชายจะนำหญิงที่ตนแต่งงานด้วยมาอยู่ที่บ้านของตน เรียกว่า อาวาหมงคล,
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาหะ     ๑ ดู พาห ๑, พ่าห์ . ๒ น. ชื่อมาตราตวงอย่างหนึ่ง. ( ป. , ส. ).
• หะ     ว. เสียงเปล่งเพื่อให้ลงมือพร้อมกัน.
• อาวาห-    อาวาหะ- น. “การพาหญิงมาอยู่บ้านของตน” หมายถึง การแต่งงานแบบหนึ่งที่ฝ่ายชายจะนำหญิงที่ตนแต่งงานด้วยมาอยู่ที่บ้านของตน เรียกว่า อาวาหมงคล, เป็นประเพณีแต่งงานที่นิยมปฏิบัติกันในประเทศอินเดียฝ่ายเหนือ.
• วิวาหะ    วิวาหะ- น. “การพาออกไป” หมายถึง การแต่งงานแบบหนึ่งที่ฝ่ายชายจะต้องถูกนำไปอยู่ที่บ้านฝ่ายหญิง เรียกว่า วิวาหมงคล, เป็นประเพณีแต่งงานที่นิยมปฏิบัติกันในประเทศอินเดียฝ่ายใต้, การแต่งงานตามประเพณีไทย ไม
• สวาหะ    สะหฺวาหะ คำกล่าวเมื่อจบการเสกเป่า. (ส. สฺวาหา).
• อัคนิวาหะ    น. ควัน. (ส.).
• อาวาหมงคล    n. การสมรสโดยการนำเจ้าสาวมาอยู่บ้านเจ้าบ่าว คำตรงข้าม: วิวาหมงคล
• ความอุตสาหะ    ความพยายาม ความเพียร ความบากบั่น ความมานะ วิริยภาพ ความพากเพียร ความเพียรพยายาม ความขยัน ความมุ่งมั่น ความขยันขันแข็ง ความขยันหมั่นเพียร ความมานะบากบั่น ความมุมานะบากบั่น ความวิริยะ ความหมั่นเพียร
• ที่ใช้ความอุตสาหะ    ที่ใช้แรงงานมาก
• ปราชาปัตยวิวาหะ    ปฺราชาปัดตะยะ- น. การสมรสวิธีหนึ่งที่บิดายกลูกสาวให้เจ้าบ่าวโดยปราศจากการเรียกร้องอย่างใดอย่างหนึ่งจากเจ้าบ่าว. (ส.).
• อาวาส    -วาด น. วัด เช่น เจ้าอาวาส ที่อยู่ เช่น พุทธาวาส (พุทธ + อาวาส) คือ ที่ประดิษฐานพระพุทธรูป หมายถึง โบสถ์ วิหาร สังฆาวาส (สังฆ + อาวาส) คือ ที่อยู่ของพระสงฆ์; ผู้ครอบครอง เช่น ฆราวาส (ฆร + อาวาส) คือ