อุจเฉท คือ

• อุดเฉด, อุดเฉทะ-
  ก. ขาดสิ้น, สูญ. (ป., ส.).

• อุ     น. น้ำเมาชนิดหนึ่ง ใช้ปลายข้าวและแกลบประสมกับแป้งเชื้อแล้วหมักไว้.
• อุจ     ว. สูง, ระหง. ( ป. , ส. อุจฺจ).
• เฉ     ว. เหไป, ไม่ตรงเส้นตรงแนว.
• เฉท     เฉด ( แบบ ) น. การตัด, การฟัน, การฉีก, การเด็ด, การขาด, เช่น เฉทเฌอ. ( ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). ( ป. , ส. ).
• อุจเฉท-    อุดเฉด, อุดเฉทะ- ก. ขาดสิ้น, สูญ. (ป., ส.).
• อุจเฉททิฐิ    อุดเฉทะ- น. ความเห็นว่าตายแล้วสูญ (ไม่มีปฏิสนธิวิญญาณหรือการเกิดใหม่). (ป. อุจฺเฉททิฏฺfig0129.jpg (ฐิ)).
• สมุจเฉท    สะหฺมุดเฉด, -เฉดทะ- น. การตัดขาด. (ป., ส.).
• สมุจเฉท-    สะหฺมุดเฉด, -เฉดทะ- น. การตัดขาด. (ป., ส.).
• สมุจเฉทปหาน    -ปะหาน น. การละกิเลสได้ขาดอย่างพระอรหันต์.
• บริเฉท    บอริเฉด, บอริเฉทะ-, บอริเฉดทะ- น. การกำหนด; ข้อความที่รวบรวมเอามาจัดเป็นตอน ๆ, ข้อความที่กำหนดไว้เป็นหมวด ๆ. (ป. ปริจฺเฉท).
• บริเฉท-    บอริเฉด, บอริเฉทะ-, บอริเฉดทะ- น. การกำหนด; ข้อความที่รวบรวมเอามาจัดเป็นตอน ๆ, ข้อความที่กำหนดไว้เป็นหมวด ๆ. (ป. ปริจฺเฉท).
• ปริเฉท    ปะริเฉด น. บริเฉท. (ป. ปริจฺเฉท).
• บริเฉทกาล    บอริเฉทะกาน, บอริเฉดทะกาน น. เวลาที่มีกำหนดลง.
• อุรัจฉทะ    อุรัดฉะทะ, อุรัดฉัด น. เครื่องกำบังอก, เกราะ; เครื่องประดับอก. (ป.; ส. อุรศฺฉท).
• ใจเฉื่อย    ว. มีอารมณ์เฉื่อยชา, ไม่กระตือรือร้น.