อุจเฉททิฐิ คือ
อุดเฉทะ-
น. ความเห็นว่าตายแล้วสูญ (ไม่มีปฏิสนธิวิญญาณหรือการเกิดใหม่). (ป. อุจฺเฉททิฏฺfig0129.jpg (ฐิ)).
- อุ น. น้ำเมาชนิดหนึ่ง ใช้ปลายข้าวและแกลบประสมกับแป้งเชื้อแล้วหมักไว้.
- อุจ ว. สูง, ระหง. ( ป. , ส. อุจฺจ).
- อุจเฉท อุดเฉด, อุดเฉทะ- ก. ขาดสิ้น, สูญ. ( ป. , ส. ).
- เฉ ว. เหไป, ไม่ตรงเส้นตรงแนว.
- เฉท เฉด ( แบบ ) น. การตัด, การฟัน, การฉีก, การเด็ด, การขาด, เช่น เฉทเฌอ. ( ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). ( ป. , ส. ).
- ทท ทด, ทะทะ น. ผู้ให้, มักใช้ประกอบท้ายศัพท์ เช่น กามทท = ผู้ให้สิ่งที่น่าปรารถนา. ( ป. , ส. ).
- ทิฐ ทิดถะ- ( แบบ ) ว. อันบุคคลเห็นแล้ว, ทันตาเห็น. ( ป. ทิฏฺ; ส. ทฺฤษฺฏ).
- ทิฐิ ทิดถิ น. ความเห็น เช่น สัมมาทิฐิ ความเห็นชอบ มิจฉาทิฐิ ความเห็นผิด; ความอวดดื้อถือดี เช่น เขามีทิฐิมาก. ( ป. ทิฏฺิ; ส. ทฺฤษฺฏิ).
- อุจเฉท- อุดเฉด, อุดเฉทะ- ก. ขาดสิ้น, สูญ. (ป., ส.).
- สมุจเฉท สะหฺมุดเฉด, -เฉดทะ- น. การตัดขาด. (ป., ส.).
- สมุจเฉท- สะหฺมุดเฉด, -เฉดทะ- น. การตัดขาด. (ป., ส.).
- สมุจเฉทปหาน -ปะหาน น. การละกิเลสได้ขาดอย่างพระอรหันต์.
- บริเฉท บอริเฉด, บอริเฉทะ-, บอริเฉดทะ- น. การกำหนด; ข้อความที่รวบรวมเอามาจัดเป็นตอน ๆ, ข้อความที่กำหนดไว้เป็นหมวด ๆ. (ป. ปริจฺเฉท).
- บริเฉท- บอริเฉด, บอริเฉทะ-, บอริเฉดทะ- น. การกำหนด; ข้อความที่รวบรวมเอามาจัดเป็นตอน ๆ, ข้อความที่กำหนดไว้เป็นหมวด ๆ. (ป. ปริจฺเฉท).
- ปริเฉท ปะริเฉด น. บริเฉท. (ป. ปริจฺเฉท).