อุปริวัสน์ คือ
- น. เครื่องแต่งกายตอนบน, เสื้อ. (ป. อุปริวสน).
- อุ น. น้ำเมาชนิดหนึ่ง ใช้ปลายข้าวและแกลบประสมกับแป้งเชื้อแล้วหมักไว้.
- อุป pref. คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากบาลีและสันสกฤต แปลว่า รอง ชื่อพ้อง: รอง
- อุปริ อุปะริ, อุบปะริ คำประกอบหน้าศัพท์ภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า เบื้องบน ข้างบน. ( ป. , ส. ).
- ปร ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
- ปริ ปะริ- เป็นอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต, ใช้นำหน้าศัพท์อื่นแปลว่า รอบ เช่น ปริมณฑล. ๒ ปฺริ ก. แย้ม, ผลิ, แตกแต่น้อย.
- ริ ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
- วัส วัดสะ- น. ฝน, ฤดูฝน; ปี. ( ป. ; ส. วรฺษ).
- วัสน์ ( แบบ ) น. วสนะ. ( ป. , ส. ).
- สน ๑ น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในหลายวงศ์ เช่น สนสองใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกหนา ( Pinus merkusii Jungh. de Vriese), สนสามใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกบาง (
- วิ่งปรื๋อ แล่นฉิว บินปร๋อ บินอย่างรวดเร็ว วิ่งอย่างรวดเร็ว
- อัสนี อะสะ-, อัดสะ- น. สายฟ้า, อาวุธพระอินทร์. (ป. อสนิ, อสนี; ส. อศนิ).
- วัสนะ วัดสะนะ (แบบ) น. ฝนตก. (ป. วสฺสน; ส. วรฺษณ).
- สนับนิ้ว น. ปลอกโลหะสวมปลายนิ้วมือสำหรับดุนก้นเข็มเพื่อไม่ให้เจ็บนิ้วมือ.
- อุปรากรชวนหัว อุปรากรบุฟฟา อุปรากรชวนหัวกึ่งเจรจา
- สนับนิ้วมือ น. ปลอกโลหะสวมปลายนิ้วมือสำหรับดุนก้นเข็มเพื่อไม่ให้เจ็บนิ้วมือ.