อุปาธยาย คือ

• อุปาดทะยาย, อุบปาดทะยาย
  น. อุปัชฌาย์. (ส.; ป. อุปชฺฌาย).

• อุ     น. น้ำเมาชนิดหนึ่ง ใช้ปลายข้าวและแกลบประสมกับแป้งเชื้อแล้วหมักไว้.
• อุป     pref. คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากบาลีและสันสกฤต แปลว่า รอง ชื่อพ้อง: รอง
• ปา     ก. ซัดไปด้วยอาการยกแขนขึ้นสูงแล้วเอี้ยวตัว; ( ปาก ) คำใช้แทนกิริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำประกอบที่ทำให้รู้ว่าเกินกว่าที่คาดคิด, มักใช้ว่า ปาขึ้นไป
• ยา     น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
• ยาย     น. แม่ของแม่, เมียของตา, หญิงที่เป็นญาติชั้นเดียวกับแม่ของแม่หรือที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับยาย, ( ปาก ) คำเรียกหญิงสูงอายุอย่างไม่ค่อยเคารพนับถือ
• สาธยาย    สาทะยาย, สาดทะยาย น. การท่อง, การสวด, การทบทวน, เช่น สาธยายมนต์, (ปาก) การชี้แจงแสดงเรื่อง เช่น สาธยายอยู่นั่นแหละ ไม่รู้จักจบเสียที. (ส. สฺวาธฺยาย; ป. สชฺฌาย).
• อัธยาย    อัดทะยาย น. บทเรียน, บท; การอ่าน, การเล่าเรียน. (ส. อธฺยาย).
• ผู้สาธยาย    นักโต้วาที ผู้กล่าวคำปราศรัย ผู้ร้องเรียน
• พูดสาธยาย    พูดยืดยาว
• การสาธยาย    การบรรยาย
• สาธยายมนต์    สวดมนต์ สวดมนต์ไหว้พระ
• สาธยายเกี่ยวกับ    บรรยายเกี่ยวกับ
• อัธยาศัย    อัดทะยาไส น. นิสัยใจคอ เช่น เขาเป็นคนมีอัธยาศัยดี; ความพอใจ, ความประสงค์, เช่น ไปพักผ่อนได้ตามอัธยาศัย. (ส. อธฺยาศย; ป. อชฺฌาสย).
• สังวัธยาย    -วัดทะ- ก. ท่องบ่น, อ่านดัง ๆ เพื่อให้จำได้, สวดท่องให้จำได้. (ส. สฺวาธฺยาย; ป. สชฺฌาย).
• ที่มีอัธยาศัยดี    ที่มีความโอบอ้อมอารีย์ ที่มีมิตรไมตรีจิต ที่มีใจยินดี