อุภัย คือ

• ว. ทั้งสอง, ทั้งคู่. (ป., ส.).

• อุ     น. น้ำเมาชนิดหนึ่ง ใช้ปลายข้าวและแกลบประสมกับแป้งเชื้อแล้วหมักไว้.
• ภัย     น. สิ่งที่น่ากลัว, อันตราย, เช่น อัคคีภัย คือ ภัยที่เกิดจากไฟ อุทกภัย คือ ภัยที่เกิดจากน้ำ. ( ป. , ส. ภย).
• อัคคีภัย    น. ภัยที่เกิดจากไฟ, ไฟไหม้.
• อุบัติภัย    น. ภัยที่เกิดจากอุบัติเหตุ.
• อุปกรณ์กู้ภัย    อุปกรณ์ช่วยชีวิต
• เหตุอัคคีภัย    ไฟไหม้ อัคคีภัย เพลิงไหม้ เหตุเพลิงไหม้
• ยี่ภู่    น. ที่นอน, ฟูก, (ราชาศัพท์ใช้ว่า พระยี่ภู่).
• (หริภุญชัย)    มาจาก โคลงหริภุญชัย ฉบับราชบัณฑิตยสภา พ.ศ. ๒๔๗๑
• กู้ภัย    ก. ช่วยให้รอดปลอดภัย.
• ซึ่งมีภัย    อันตราย น่ากลัว
• ที่ลี้ภัย    ที่หลบภัย ที่กําบัง การให้ความคุ้มครองผู้ลี้ภัยจากต่างประเทศ ที่พ้นภัย สถานที่ดูแลคนตาบอด คนบ้า เด็กกำพร้า สถานที่ปกป้อง
• ผู้ลี้ภัย    n. ผู้หลบหนีภัยไปอยู่ต่างประเทศ , ตัวอย่างการใช้: ผู้ลี้ภัยบางคนพยายามดิ้นรนให้หลุดพ้นสภาพของผู้ลี้ภัยด้วยการแต่งงานกับชาวพื้นเมือง
• ผู้หนีภัย    ผู้ลี้ภัย ผู้หลบภัย
• มีภัย    ร้ายแรง เป็นอันตราย อันตรายมาก กระล่อน มีภยันตราย เต็มไปด้วยอันตราย ชอบเสี่ยง ชอบเสี่ยงภัย ผจญภัย ใจกล้า
• ยัติภังค์    ยัดติ- ดู ยติภังค์.