เก่าแก่ คือ

• adj.
  มีมานาน, อยู่มานาน
  , ชื่อพ้อง: โบราณ, ดั้งเดิม, คร่ำคร่า, เก่า คำตรงข้าม: ใหม่, ทันสมัย
  ตัวอย่างการใช้: อั้งยี่ซานเหอเป็นสมาคมลับเก่าแก่มาตั้งแต่โบราณ

• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เก่     ( ปาก ) ว. เข้าที เช่น ว่าไม่เป็นเก่ คือ ว่าไม่เข้าที.
• เก่า     ว. ก่อน เช่น ครูคนเก่า กรรมเก่า; ไม่ใหม่ เช่น ผ้าเก่า ของเก่า, คำนี้เมื่อใช้ประกอบกับคำอื่น ๆ มีความหมายต่าง ๆ กัน แล้วแต่คำที่นำมาประกอบ เช่น
• แก     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus splendens ในวงศ์ Corvidae รูปร่างคล้ายกา แต่ตัวและปากเล็กกว่า ด้านหลังท้ายทอยสีเทา, อีแก ก็เรียก. ๒ ส.
• แก่     ๑ ว. มีอายุมาก เช่น แก่ไปทุกวัน ไม้แก่ เด็กคนนี้แก่กว่าเด็กคนนั้น, อยู่ในวัยชรา เช่น คนแก่ หญิงแก่, จัด เช่น เหลืองแก่ แก่เปรี้ยว แก่หวาน;
• คนเก่าแก่    คนสมัยโบราณ
• เก่าแก่มาก    โบราณมาก ซึ่งมีประวัติยาวนานมาก
• เรือเก่าแก่    เรือท้องแบนสี่เหลี่ยม เรื่อบรรทุกท้องแบนสี่เหลี่ยม
• ของเก่าแก่    ของเก่า ของโบราณ วัตถุโบราณ โบราณวัตถุ
• ความเก่าแก่    ความมีอายุ ความเก่า
• ที่มีอายุเก่าแก่    เก่าแก่ โบราณ
• เรื่องเก่าแก่    n. เรื่องราวหรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อนานมาแล้ว ตัวอย่างการใช้: เรื่องนี้เป็นเรื่องเก่าแก่จนผมเกือบจะลืมมันเสียสนิท clf.: เรื่อง
• ขาแกะ    ขาลูกแกะ
• ฆ่าแกง    (ปาก) ก. ทำให้ตาย.
• ตาแก่    n. คำเรียกบุคคลเพศชายที่มีอายุมากแล้ว อยู่ในวัยชรา ชื่อพ้อง: คนแก่ ตัวอย่างการใช้: ตาแก่ที่ยืนหันหลังออกนอกบ้านเป็นคุณพ่อของเขา

• เกาทัณฑ์ดามูลเป็นของศักดิ์สิทธิ์เก่าแก่ของพูยอ
• ถ้วยอัคนีได้มีพันธะสัญญาทางเวทย์มนต์อันเก่าแก่
• คุณรู้เรื่องที่เธอพยายามจะเก็บรักษาบาร์เก่าแก่
• เมื่อครอบครัวแวมไพร์เก่าแก่ ที่อันตรายมากที่สุด
• เก่าแก่และลึกลับมาก ไม่เหมือนอย่างที่ลูกเคยอยู่
• ฉันแค่กำลังหาชิ้นส่วนเก่าแก่ ชิ้นหนึ่งของแม่ฉัน
• สิ่งมีชีวิตที่เก่าแก่ที่สุดของรัตติกาลงั้นเหรอ ?
• ผมเจอชายคนนึง คนเก่าแก่ คนที่คุ้นเคยกับกระแสน้ำ
• มันเป็นฟาร์มใหญ่เก่าแก่รกร้าง มีโรงนาใหญ่เก่า ๆ
• ไม่ใช่ทั้งคู่ ผมอยู่แก๊งคอบบร้า เก่าแก่มากเลยล่ะ