เขาเตี้ยๆ คือ

• ดอน
  เนิน

• เข     ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
• เขา     ๑ น. เนินที่นูนสูงขึ้นไปเป็นจอมเด่น. ๒ น. สิ่งที่งอกออกมาจากหัวสัตว์บางพวก มีลักษณะแข็ง. ๓ น. ชื่อนกในวงศ์ Columbidae
• ขา     ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
• เต     ( แบบ ) ว. สาม, ใช้เติมหน้าศัพท์สังขยาเป็นเศษจำนวนเต็ม เช่น เตรสมสุรทิน = วันที่ ๑๓, เตรสีดิถี = วัน ๑๓ ค่ำ, เตวีสติมสุรทิน = วันที่ ๒๓,
• เตี้ย     ว. มีรูปร่างต่ำกว่าปรกติ.
• ตี     ก. เอามือหรือไม้เป็นต้นฟาดหรือเข่นลงไป เช่น ตีเด็ก ตีดาบ, ตบเบา ๆ เช่น นอนตีพุง; บุให้เข้ารูป เช่น ตีขัน ตีบาตร; แผ่ให้แบน เช่น ตีทอง;
• ขาเตียง    เสาเตียง
• ขาเขียด    น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Monochoria vaginalis (Burm.f.) Kunth ในวงศ์ Pontederiaceae ดอกสีม่วงน้ำเงิน เกิดในน้ำและปลักตม กินได้.
• ขาเข้า    1) adj. ที่เข้าสู่ข้างใน, ซึ่งเข้ามาสายข้างใน คำตรงข้าม: ขาออก ตัวอย่างการใช้: ฉันเห็นรถเมล์ขาเข้าตอนเช้าๆ จะมีคนแน่นมาก 2) n. เที่ยวที่เข้าสู่ในประเทศ คำตรงข้าม: ขาออก ต
• เจ้าเขา    นเคนทร์
• ขาเขยก    ขจอก ง่อย
• เขาเอง    ตัวเขาเอง
• ไม้ขาเขียด    น. ไม้เรียวที่ปลายแตกแยกออกเป็น ๒ แฉก.
• เจ้าป่าเจ้าเขา    เจ้าป่า เทวดา
• เต๋าเขย่า    น. ขลุกขลิก. (ดู ขลุกขลิก).

• ภูเขาเตี้ยๆ เป็นเสน่ห์ที่ลี้ลับที่ชวนให้คู่รัก ต่างมานั่งโรแมนติกชมพระอาทิตย์ตกกัน
• พบได้ในพื้นดินทั่วไปและพื้นที่ราบต่ำเนินเขาเตี้ยๆ และยังมีบางส่วนที่อยู่อาศัยแถวๆ ย่านที่อยู่อาศัยก็มี
• ยอดเขารังคือเนินเขาเตี้ยๆ ในเขตตัวเมืองภูเก็ต ถือเป็นจุดชมวิวที่นิยมอีกจุดหนึ่ง เนื่องจากสามารถเดินทางไปถึงได้อย่างสะดวก และสามารถนำรถยนต์ไปจอดบนยอดเขาได้เลย