ขาเขียด คือ

• น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Monochoria vaginalis (Burm.f.) Kunth ในวงศ์ Pontederiaceae ดอกสีม่วงน้ำเงิน เกิดในน้ำและปลักตม กินได้.

• ขา     ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
• เข     ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
• เขียด     น. ชื่อสัตว์สี่เท้าสะเทินน้ำสะเทินบกในวงศ์ Ranidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับกบแต่มักมีขนาดเล็กกว่า ในประเทศไทยมีหลายชนิด เช่น เขียดอ๋อง ( Rana
• ไม้ขาเขียด    น. ไม้เรียวที่ปลายแตกแยกออกเป็น ๒ แฉก.
• ขาเข้า    1) adj. ที่เข้าสู่ข้างใน, ซึ่งเข้ามาสายข้างใน คำตรงข้าม: ขาออก ตัวอย่างการใช้: ฉันเห็นรถเมล์ขาเข้าตอนเช้าๆ จะมีคนแน่นมาก 2) n. เที่ยวที่เข้าสู่ในประเทศ คำตรงข้าม: ขาออก ต
• เจ้าเขา    นเคนทร์
• ขาเขยก    ขจอก ง่อย
• เขาเตี้ยๆ    ดอน เนิน
• เขาเอง    ตัวเขาเอง
• เจ้าป่าเจ้าเขา    เจ้าป่า เทวดา
• ตัวเขาเอง    ตัวเอง ตัวฉันเอง เขาเอง
• ภาษีขาเข้า    1) n. ภาษีที่เก็บจากการนำสินค้าเข้ามาในประเทศ ชื่อพ้อง: ภาษีนำเข้า คำตรงข้าม: ภาษีขาออก, ภาษีส่งออก ตัวอย่างการใช้: จีนจะลดกฎระเบียบภาษีขาเข้าและโควต้าสำหรับสินค้าที่ไทยได้รับผลกระทบ ได้
• วัวเขาเกก    น. วัวที่มีเขาเฉออกไม่เข้ารูปกัน; โดยปริยายหมายถึงคนที่เป็นอันธพาลเกะกะเกเร, ควายเขาเกก ก็ว่า.
• เขาเปล้า    ดู เปล้า ๒.
• โหราเขาเนื้อ    น. ชื่อเรียกเฟินชนิด Diplazium dilatatum Blume ในวงศ์ Athyriaceae และชนิด Microlepia platyphylla (Don) J. Smith ในวงศ์ Dennstaedtiaceae.