เข่นฆ่า คือ

• ก. ฆ่าด้วยความโกรธแค้น.

• เข     ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
• เข่น     ก. ทุบหรือตีอย่างแรงเพื่อให้แบนเป็นต้น เช่น เข่นมีด.
• ข่น     ทึม หมอง ไม่ใส
• ฆ่า     ก. ทำให้ตาย เช่น ฆ่าคน ฆ่าสัตว์; ทำให้หมดไป, ทำให้สิ้นไป, เช่น ฆ่าเวลา ฆ่ากลิ่น ฆ่าข้อความ.
• การเข่นฆ่า    การฆาตกรรม การฆ่า การฆ่าฟัน การสังหาร การประหาร
• คนฆ่า    ฆาตกร ผู้ร้ายฆ่าคน ผู้ฆ่า
• โดนฆ่า    ถูกฆ่าตาย
• การปล้นฆ่า    การฆ่าชิงทรัพย์
• การจ้างวานฆ่า    การฆาตกรรมโดยการจ้างวาน
• คนฆ่าสัตว์    คนขายเนื้อ
• ลั่นฆ้อง    ก. ตีฆ้อง.
• เข่า    น. ส่วนที่ต่อระหว่างขาส่วนบนกับขาส่วนล่าง สำหรับคู้ขาเข้าและเหยียดขาออก เช่น คุกเข่า ตีเข่า ขึ้นเข่า, ราชาศัพท์ว่า พระชานุ.
• เข้า    ๑ ก. อาการที่เคลื่อนไปข้างในหรือทำให้เคลื่อนไปข้างใน เช่น เข้าบ้าน เข้าถ้ำ เอาหนังสือเข้าตู้; เคลื่อนมาสู่ที่, มาถึง, เช่น รถด่วนเข้า ๑๐ โมง; ใส่, บรรจุ, เช่น เข้าหีบ; ประสม, แทรก, เช่น เข้ายาดำ; รว
• ขาเข้า    1) adj. ที่เข้าสู่ข้างใน, ซึ่งเข้ามาสายข้างใน คำตรงข้าม: ขาออก ตัวอย่างการใช้: ฉันเห็นรถเมล์ขาเข้าตอนเช้าๆ จะมีคนแน่นมาก 2) n. เที่ยวที่เข้าสู่ในประเทศ คำตรงข้าม: ขาออก ต
• ขี้เขม่า    n. ละอองดำๆ ที่เกิดจากควันไฟหรือดินปืนที่เป็นผลมาจากการเผาไหม้ ชื่อพ้อง: เขม่า ตัวอย่างการใช้: ท่อไอเสียมีขี้เขม่าเกาะเต็มไปหมด

• " เมื่อร้อยปีที่แล้ว ชาวจีนได้เข่นฆ่าชาวเวียดนาม "
• ท่าทางพวกมันจะหยุดเข่นฆ่ากันเอง แล้วหันมาติดตาม
• หวังว่าในการเอาชีวิตรอด พวกเขาจะเข่นฆ่ากันเอง
• ผมรู้สึกว่าเขาต้องการ ที่จะเข่นฆ่าสามีคุณมากๆ
• และเหตุใด เราจึงยังเข่นฆ่า ผู้บริสุทธิ์อีกนับพันคน
• เพราะคาดเดาได้ถูกต้องว่า มีเจตนาที่จะเข่นฆ่า
• ผู้คนต้องการอาวุธเพื่อทำสงครามและเข่นฆ่ากัน
• ก็เอาแต่คิดว่าต้องการอำนาจแล้วก็เข่นฆ่ากัน
• เข่นฆ่าคนดีๆหรือแม้กระทั่งสายเลือดเดียวกัน
• เธอจำไม่ได้ว่า เราเคยสู้กันในฐานะศัตรู เคย เข่นฆ่ากัน