เคี่ยว คือ
สัทอักษรสากล: [khīo] การออกเสียง:
"เคี่ยว" การใช้"เคี่ยว" อังกฤษ"เคี่ยว" จีน
ความหมายมือถือ
- ก. ต้มให้เดือดนาน ๆ เพื่อให้งวด ข้น หรือเปื่อยเป็นต้น, โดยปริยายหมายความว่า ร่ำไป, ไม่หยุดหย่อน, เช่น อันซึ่งพระรามฤทธิรงค์ มาเคี่ยวฆ่าวงศ์ยักษี. (
รามเกียรติ์ ร. ๑ ).
- เค โพแทสเซียม ตัวเค
- คี่ ว. จำนวนที่หารด้วย ๒ ไม่ลงตัว, เดี่ยว, ตรงข้ามกับ คู่.
- ี่ ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
- เคียว ๑ น. เครื่องมือเกี่ยวข้าวและหญ้าเป็นต้น ทำด้วยเหล็ก รูปโค้ง มีคม. ๒ ก. รีบไป, รีบมา, เครียว หรือ เขียว ก็ใช้.
- เคี้ยว ๑ ก. บดให้แหลกด้วยฟัน. ๒ ว. คด เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม. (โลกนิติ), โดยมากใช้เข้าคู่กับคำ คด เป็น คดเคี้ยว.
- ขบเคี้ยว v. ขบและเคี้ยว ชื่อพ้อง: เคี้ยว, ขบ ตัวอย่างการใช้: ลิ้นเป็นตัวที่ช่วยดุนอาหารให้ฟันได้ขบเคี้ยวอาหารได้สะดวก
- ขับเคี่ยว ก. เร่งรัด, ต่อสู้หรือแข่งขันกันไปจนถึงที่สุด หรือจนแพ้ชนะไปข้างหนึ่ง.
- คดเคี้ยว ว. คดไปคดมา, ลดเลี้ยว, วกไปวกมา.
- คนเคี้ยว ผู้เคี้ยว
- ตะเคียว ๑ -เคฺรียว น. ถุงที่ถักด้วยด้ายหรือไหมเป็นตาโปร่งมีหูรูด. ๒ น. อาการที่ลูกบาศก์หรือลูกเต๋าเป็นต้นพิงตะแคงไม่ลงหน้าเรียบ.
- ผู้เคี้ยว คนเคี้ยว
- ยาเคี้ยว (กฎ) น. ส่วนใดส่วนหนึ่งของใบยาแห้ง นอกจากใบยาแห้งพันธุ์ยาสูบพื้นเมือง ซึ่งได้ปรุงหรือปนด้วยวัตถุอื่นนอกจากน้ำเพื่ออมหรือเคี้ยว.
- เครียว เคฺรียว (โบ) ก. รีบไป, รีบมา, โบราณเขียนเป็น ครยว ก็มี เช่น บควรคิดอยู่ย้งง ควรครยว. (ยวนพ่าย), เคียว หรือ เขียว ก็ใช้.
- เคี่ยวขัน ก. พยายามต่อสู้หรือแข่งขันด้วยความลำบาก.
- เคี่ยวขับ ก. เร่งรัด, พยายามให้ถึงที่สุด.
ประโยค
- ทำไมท่านถึงมาเคี่ยวเข็ญข้าทั้งวันทั้งคืนแบบนี้ ?
- จับเอาไปทาเกลือ จากนั้นเอาไปเคี่ยวในน้ำมันร้อนๆ
- โค้ช คุณก็เห็นแล้ว เราไม่มีหัวกะทิไปเคี่ยวกับมัน
- หลังจากที่สิวหาย เราก็จะตัดมัน แล้วก็เอาไปเคี่ยว
- ผทขอโทษที่ผมเคี่ยวเข็ญคุณมาก แต่ผมเคยเจอมาก่อน
- นี่เป็นตัวยาชนิดใหม่สำหรับการเคี่ยวเข็ญให้สารภาพ
- เคี่ยวแป้งกับเนยเข้าด้วยกันจนมันกลายเป็นสีน้ำตาล
- อย่างที่ผมพูด เราเคี่ยวเนื้อกับผักเข้าด้วยกัน
- ฉันแค่ตื่นเต้นมากน่ะ เลยเคี่ยวพวกคุณซะหนักเลย
- ก็โดนคุณมากิเคี่ยวเข็น แกเลยเครียดเลยหนีไปเล่นเกม