เจ้าสำบัดสำนวน คือ

• น. ผู้ใช้คารมพลิกแพลง.

• เจ     น. อาหารที่ไม่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์ และผักบางชนิดเช่นกระเทียม กุยช่าย ผักชี, แจ ก็ว่า. ( จ. ว่า แจ).
• เจ้า     ๑ น. ผู้เป็นใหญ่, ผู้เป็นหัวหน้า, เช่น เจ้านคร; เชื้อสายของกษัตริย์นับตั้งแต่ชั้นหม่อมเจ้าขึ้นไป, บางแห่งหมายถึงพระเจ้าแผ่นดินก็มี เช่น
• จ้า     ว. จัด, ยิ่ง, แรง, (ใช้แก่สี แสง หรือเสียง) เช่น สีจ้า แสงจ้า.
• สำ     ก. ซับซ้อนกัน, ปะปนกัน, ไม่เป็นลำดับ, ไม่เป็นระเบียบ.
• สำบัดสำนวน     ก. พูดจาหลีกเลี่ยงไม่ให้เข้าใจตรง ๆ, ใช้คารมพลิกแพลง, เล่นลิ้น, เช่น อย่าสำบัดสำนวนให้มากนัก. น. สำนวน, คารมพลิกแพลง, เช่น เขาพูดมีสำบัดสำนวนมาก
• บัด     น. เวลา, เมื่อ, ครั้ง, คราว; ทันใด.
• สำนวน     น. ถ้อยคำที่เรียบเรียง, โวหาร, บางทีก็ใช้ว่า สำนวนโวหาร เช่น สารคดีเรื่องนี้สำนวนโวหารดี ความเรียงเรื่องนี้สำนวนโวหารลุ่ม ๆ ดอน ๆ; คดี เช่น
• นว     นะวะ- ว. เก้า, จำนวน ๙, (ใช้เป็นคำหน้าสมาส). ( ป. ; ส. นวนฺ).
• วน     วะนะ- น. ป่าไม้, ดง. ( ป. ; ส. วนสฺ ว่า ป่า; น้ำ). ๑ ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น
• เจ้าสำนวน    น. ผู้ใช้คารมพลิกแพลง.
• ติดสำนวน    ก. พูดใช้สำนวนมาก ๆ, พูดจาเล่นสำนวน.
• ปิดสำนวน    (ปาก) ก. ยุติการสอบสวนข้อเท็จจริงเกี่ยวกับคดี.
• เจ้าสำนวนโวหาร    พูดคล่อง มีคารมคมคาย มีฝีปาก
• ตีสำนวน    ก. พูดใช้สำนวนโวหารเป็นเชิงอวดฉลาด.
• ท้องสำนวน    น. เนื้อหาของเรื่อง.

• นายนี่มันเจ้าสำบัดสำนวนจริงๆ ~
• คุณนี่เจ้าสำบัดสำนวนจัง ?