ติดสำนวน คือ

• ก. พูดใช้สำนวนมาก ๆ, พูดจาเล่นสำนวน.

• ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• ติด     ๑ ก. อาการที่ข้องอยู่ เช่น ติดอยู่ในโลก ติดอยู่ในกิเลส; ประดับ เช่น ติดเหรียญ ติดตรา เอาดอกไม้ติดผม; แนบอยู่ เช่น เนื้อติดมัน เนื้อติดกระดูก;
• สำ     ก. ซับซ้อนกัน, ปะปนกัน, ไม่เป็นลำดับ, ไม่เป็นระเบียบ.
• สำนวน     น. ถ้อยคำที่เรียบเรียง, โวหาร, บางทีก็ใช้ว่า สำนวนโวหาร เช่น สารคดีเรื่องนี้สำนวนโวหารดี ความเรียงเรื่องนี้สำนวนโวหารลุ่ม ๆ ดอน ๆ; คดี เช่น
• นว     นะวะ- ว. เก้า, จำนวน ๙, (ใช้เป็นคำหน้าสมาส). ( ป. ; ส. นวนฺ).
• วน     วะนะ- น. ป่าไม้, ดง. ( ป. ; ส. วนสฺ ว่า ป่า; น้ำ). ๑ ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น
• สำบัดสำนวน    ก. พูดจาหลีกเลี่ยงไม่ให้เข้าใจตรง ๆ, ใช้คารมพลิกแพลง, เล่นลิ้น, เช่น อย่าสำบัดสำนวนให้มากนัก. น. สำนวน, คารมพลิกแพลง, เช่น เขาพูดมีสำบัดสำนวนมาก บทความของเขาเต็มไปด้วยสำบัดสำนวน.
• ตีสำนวน    ก. พูดใช้สำนวนโวหารเป็นเชิงอวดฉลาด.
• ปิดสำนวน    (ปาก) ก. ยุติการสอบสวนข้อเท็จจริงเกี่ยวกับคดี.
• เจ้าสำบัดสำนวน    น. ผู้ใช้คารมพลิกแพลง.
• ท้องสำนวน    น. เนื้อหาของเรื่อง.
• นักสำนวน    นักกีฬามีชื่อเสียง มีวิธีการเล่นที่ถูกต้องและได้ผล นักตกแต่ง นักออกแบบ ผู้เชี่ยวชาญรูปแบบ
• เจ้าสำนวน    น. ผู้ใช้คารมพลิกแพลง.
• เล่นสำนวน    ก. ใช้คารมพลิกแพลง.
• ถ้อยคำสำนวน    (กฎ) น. หนังสือใด ๆ ที่ศาลจดเป็นหลักฐานแห่งรายละเอียดทั้งหลายในการดำเนินคดีอาญาในศาลนั้น.