เทพประติมา คือ

• น. รูปเทวดาที่นับถือ. (ส.).

• เท     ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
• เทพ     ๑ เทบ, เทบพะ- น. เทวดา. ( ป. , ส. เทว). ๒ น. ชื่อเพลงไทยจำพวกหนึ่ง มีชื่อขึ้นต้นด้วยคำว่า เทพ เช่น เทพชาตรี เทพทอง เทพนิมิต เทพบรรทม
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประติ     เป็นคำสันสกฤตใช้เหมือน ปฏิ. ( ดูคำที่มี ปฏิ หรือ ประติ นำหน้า ).
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• เทพปกรณัมกรีก    เทพนิยายกรีก
• เทพปกรณัมนอร์ส    เทพนิยายนอร์ส
• เทพปกรณัมโรมัน    เทพนิยายโรมัน
• ปริเทพ    ปะริเทบ น. ปริเทวะ.
• ปริเทพน์    ปะริเทบ น. ปริเทวะ.
• ประติมากร    ปฺระติมากอน น. ช่างปั้น, ช่างแกะสลัก.
• เทพปกรณัมคลาสสิก    เทพนิยายคลาสสิก