เทวะ คือ

• เทพ
  สุร
  สุรารักษ์
  เทพดา
  เทพยดา
  เทวดา
  เทวัญ
  พระเจ้า

• เท     ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
• เทว     ทะเว- ( แบบ ) ว. สอง, มักใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น. ( ป. เทฺว).
• วะ     ๑ ว. บ๊ะ, คำที่เปล่งออกมาแสดงอารมณ์ผิดคาดหรือผิดหวังเป็นต้น, อุวะ หรือ ว้า ก็ว่า;
• ปริเทวะ    ปะริเทวะ- น. ความคร่ำครวญ, ความรำพันด้วยเสียใจ, ความบ่นเพ้อ. (ป.).
• เทวภาวะ    น. ความเป็น ๒, ความเป็นคู่; พยัญชนะที่ซ้อนกัน ๒ ตัว; ใช้ เทวภาพ ก็ได้.
• เทว-    ๑ เทวะ- (แบบ) น. เทวดา, มักใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น. (ป., ส.). ๒ ทะเว- (แบบ) ว. สอง, มักใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น. (ป. เทฺว).
• เทวี    น. เทวดาผู้หญิง, นางพญา, นางกษัตริย์. (ป.).
• มัททวะ    น. ความอ่อนโยน, เป็นธรรมข้อ ๑ ในทศพิธราชธรรม. (ดู ทศพิธราชธรรม หรือ ราชธรรม).
• อุปัทวะ    อุปัดทะวะ-, อุบปัดทะวะ- ว. อุบาทว์, อัปรีย์, จัญไร, ไม่เป็นมงคล, นิยมใช้คู่กับคำ อันตราย เป็น อุปัทวันตราย. (ป. อุปทฺทว; ส. อุปทฺรว).
• ไทวะ    (แบบ) น. ฟ้า, สวรรค์; วาสนา, เคราะห์. (ส.).
• วิเทวษ    -ทะเวด น. ความเป็นข้าศึก, ความเกลียด, ความปองร้าย. (ส. วิเทฺวษ; ป. วิทฺเทส).
• เทวดา    เทวะ- น. พวกชาวสวรรค์ที่มีตาทิพย์ หูทิพย์ และกินอาหารทิพย์. (ป., ส. เทวตา).
• เทวทัณฑ์    น. อาชญาเทวดา, เทวดาลงโทษ, บางทีประสงค์เอาฟ้าผ่า.
• เทวทูต    น. ชื่อคติแห่งธรรมดา ๓ ประการ คือ ชรา พยาธิ มรณะ.
• เทวธิดา    น. นางฟ้า.

• ในความเป็นจริงแล้วพลังของคุณอาจจะเป็นหัตถ์เทวะ
• ตอนนี้ก็ได้แต่งตั้ง เป็นหัวหน้ามือปราบเทวะด้วย
• หากมือปราบเทวะไม่มาขัดขวาง แผนการของพี่เหลิ่ง
• นอกจากการใช้หัตถ์เทวะของริวซากิในการรักษาคนของฉัน
• ผมอนุญาตให้มีโอกาสวิจัยทั้งหัตถ์เทวะ และหัตถ์ยมทูต
• เมื่อผมเซ็นต์สัญญาเรื่องหัตถ์เทวะ คุณจะต้องปล่อยผม
• บางอย่างบอกชั้นว่านี่ไมใช่งานชุมนุมเทวะแน่ๆ
• เกิดอะไรขึ้น สำนักมือปราบเทวะถูกปิดแล้ว
• ทำใมไม่แสดง " ลิ้นเทวะ " ให้เค้าดูหน่อยล่ะ
• ให้สำนักมือปราบเทวะออกให้ เจ้าว่ายังไง