มัททวะ คือ

• น. ความอ่อนโยน, เป็นธรรมข้อ ๑ ในทศพิธราชธรรม. (ดู ทศพิธราชธรรม หรือ ราชธรรม).

• ทท     ทด, ทะทะ น. ผู้ให้, มักใช้ประกอบท้ายศัพท์ เช่น กามทท = ผู้ให้สิ่งที่น่าปรารถนา. ( ป. , ส. ).
• วะ     ๑ ว. บ๊ะ, คำที่เปล่งออกมาแสดงอารมณ์ผิดคาดหรือผิดหวังเป็นต้น, อุวะ หรือ ว้า ก็ว่า;
• ปริเทวะ    ปะริเทวะ- น. ความคร่ำครวญ, ความรำพันด้วยเสียใจ, ความบ่นเพ้อ. (ป.).
• อุปัทวะ    อุปัดทะวะ-, อุบปัดทะวะ- ว. อุบาทว์, อัปรีย์, จัญไร, ไม่เป็นมงคล, นิยมใช้คู่กับคำ อันตราย เป็น อุปัทวันตราย. (ป. อุปทฺทว; ส. อุปทฺรว).
• เทวะ    เทพ สุร สุรารักษ์ เทพดา เทพยดา เทวดา เทวัญ พระเจ้า
• ไทวะ    (แบบ) น. ฟ้า, สวรรค์; วาสนา, เคราะห์. (ส.).
• มุททา    มุด- น. ตรา, พิมพ์, เครื่องสำหรับตีตรา, เครื่องหมาย; แหวน, แหวนตรา. (ป. มุทฺทา; ส. มุทฺรา, มุทฺริกา).
• เทวภาวะ    น. ความเป็น ๒, ความเป็นคู่; พยัญชนะที่ซ้อนกัน ๒ ตัว; ใช้ เทวภาพ ก็ได้.
• ททท.    การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย
• กีฬาประเภททีม    กีฬาที่เล่นเป็นทีม กีฬาที่แข่งขันเป็นทีม
• ไม่มีมารยาทที่ดี    หยาบไม่สุภาพ ไม่มีอารยธรรม ไม่มีใจกรุณา
• ทวิ    ทะวิ (แบบ) ว. สอง. (ป., ส.).
• ทวี    ทะวี ก. เพิ่มขึ้น, มากขึ้น, เช่น งานทวีขึ้น. (ป., ส. ทฺวิ).
• มีคารวะ    นอบน้อม มีกิริยาเรียบร้อย ได้รับการอบรมมา
• มีจังหวะ    มีลีลา มีเสียงสัมผัส เป็นจังหวะ เป็นท่วงทำนองที่ต่อเนื่องกัน