เปียกแฉะ คือ

• ก. มีน้ำชุ่มอยู่มาก เช่น ถนนเปียกแฉะ.

• เปีย     น. ขนมเปีย. ( ดู เปีย ๒ ). ๑ น. ผมที่ไว้ยาวบริเวณท้ายทอย, ผมที่ถักห้อยยาวลงมา, ผมเปีย หรือ หางเปีย ก็เรียก, เรียกลายที่ถักตอก ๓ ขาไขว้กันว่า
• เปียก     ๑ ก. มีน้ำชุ่มปนผสมอยู่หรือติดอยู่ เช่น เปียกเหงื่อ เปียกฝน เปียกน้ำ. ว. ที่ชุ่มน้ำ เช่น ผมเปียก ผ้าเปียก เหงื่อเปียก,
• ปี     น. เวลาชั่วโลกโคจรรอบดวงอาทิตย์ครั้งหนึ่งราว ๓๖๕ วัน; เวลา ๑๒ เดือนตามสุริยคติ.
• ยก     ๑ ก. เอาขึ้นให้สูงจากที่เดิมทั้งโดยตรงและโดยปริยาย; เคลื่อนไป, พากันไป, เช่น ยกทัพ ยกพวก; งดเว้น, เพิกถอน, เช่น ยกโทษ ยกภาษี ยกคำสั่ง; มอบ เช่น
• แฉ     ๑ น. เครื่องตีชนิดหนึ่ง ทำด้วยโลหะ สำหรับตีขัดจังหวะ เล็กกว่าฉาบ. ๒ ก. แบ, ตีแผ่, เปิดเผย, เช่น แฉไพ่.
• แฉะ     ก. เปียกหรือชุ่มน้ำอยู่เสมอ เช่น ถนนแฉะ ตาแฉะ, เปียกหรือชุ่มน้ำเกินไป เช่น ข้าวแฉะ; ไม่รีบร้อน, เฉื่อยชา, เช่น ทำงานแฉะ.
• ฉะ     ๑ ก. ฟันลงไป; ( ปาก ) คำใช้แทนกริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำห้อมล้อม เช่น ฉะปาก หมายความว่า ต่อยปาก, ฉะข้าว หมายความว่า กินข้าว. ๒
• ปากเปียกปากแฉะ    น. เรียกการว่ากล่าวตักเตือนซ้ำแล้วซ้ำเล่าก็ยังไม่ได้ผลตามที่มุ่งหมาย.
• ฉำแฉะ    ว. เฉอะแฉะ; อืดอาดล่าช้า.
• ชื้นแฉะ    ชื้น มีเหงื่อชุ่ม หมาด เย็นชืดเหมือนคนตาย เย็นชื้น เหนียวเหนอะ เปียก แฉะ โชก ชุ่มไปด้วยน้ํา
• ทําให้แฉะ    ทําให้ชื้น ทําให้ชุ่ม ทําให้เปียก
• เฉื่อยแฉะ    ขี้เกียจ ฆ่าเวลา อืดอาด ชักช้าร่ําไร
• แฉะแบะ    ว. อาการที่นั่งเฉื่อยชาอยู่นาน ๆ, เฉื่อยชา, แบะแฉะ ก็ว่า.
• แบะแฉะ    ว. อาการที่นั่งเฉื่อยชาอยู่นาน ๆ, เฉื่อยชา, แฉะแบะ ก็ว่า.
• คนเฉื่อยแฉะ    คนเกียจคร้าน

• โอ้ พ่อรู้ ลูกเปียกแฉะและอารมณ์ไม่ดีมาก
• เจ้ามีเนินเปียกแฉะ อยู่หว่างขานั้นไหม
• เปียกแฉะเป็นเวลานานและมันเริ่มเน่า
• กระเบื้องเพดานศิลปะการตกแต่งที่เปียกแฉะเหมาะสำหรับห้องครัวและห้องล้างจาน
• ข้าชอบที่หนาวและเปียกแฉะ
• แม้จะมีสภาพเปียกแฉะ
• ทั้งหนาวและเปียกแฉะ