เปื่อยยุ่ย คือ

• v.
  ขาด หลุด หรือยุ่ยง่าย
  , ชื่อพ้อง: เปื่อย
  ตัวอย่างการใช้: ฝนตกทำให้แผนที่ค่อนข้างจะเปื่อยยุ่ยและต้องถือด้วยความระมัดระวัง

• เปื่อย     ว. ที่ขาดง่าย เช่น ด้ายเปื่อย, ที่หลุดจากกันง่าย เช่น ผ้าเปื่อย, ยุ่ยง่าย เช่น เนื้อเปื่อย, ที่มีน้ำเหลืองเยิ้ม เช่น แผลเปื่อย.
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• ยุ     ก. กล่าวชักชวน ส่งเสริม หนุน หรือเป็นใจให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง (มักใช้ในทางที่ไม่สมควร) เช่น ยุให้เขาทะเลาะกัน ยุให้โกรธ ยุให้กำเริบ.
• ยุ่ย     ว. ผุหรือเปื่อยจนสลายตัวได้ง่าย เช่น ไม้เนื้อยุ่ย ดินยุ่ย.
• ย่อยยับ    ว. ป่นปี้, เช่น เสียการพนันย่อยยับ เสียหายย่อยยับ, ยับย่อย หรือ ยับเยิน ก็ว่า. ก. ถูกทำลาย, เสียหาย, เช่น เขาเล่นการพนันจนทรัพย์สมบัติของพ่อแม่ย่อยยับหมด, ยับย่อย หรือ ยับเยิน ก็ว่า.
• ย่อยยับได้    ตายได้ เน่าเปื่อยได้ง่ายn
• ทําให้ย่อยยับ    ทําลาย ทําให้แพ้
• ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่    ก. ยิ้มแล้วยิ้มอีกด้วยความดีใจหรืออิ่มเอิบใจ.
• เป็นสายย่อย    สาขาย่อยของแม่น้ําหรือทะเลสาป แควย่อย
• ทําให้เป็นรอยย่น    ทําให้เป็นยบยู่ยี่
• ห้อยย้อย    ยาน ย้อย หย่อนยาน ห้อย อ่อนปวกเปียก
• อุ้ยยุ้ย    ว. อ้วนท้องพลุ้ย.
• ขายย่อย    ขายปลีก
• รอยยับ    รอยย่น รอยตีนกา รอยย่นบนใบหน้า ส่วนที่ยับ รอยพับ
• รอยยิ้ม    n. ใบหน้าที่แสดงอาการยิ้มแย้ม คำตรงข้าม: รอยหม่นหมอง ตัวอย่างการใช้: ผมรู้อยู่เต็มอกว่า รอยยิ้มของเขานั้นเป็นยิ้มจอมปลอม

• สามารถวางโปรแกรมการ กระทบบ และ การนวดให้เปื่อยยุ่ย
• ความร้อนในท้ายรถ ทำให้ผิวหนังเปื่อยยุ่ย
• ถ้านี่เปื่อยยุ่ยไปต่อหน้าผม
• กรดเจือจางทำให้เปื่อยยุ่ย
• เปื่อยยุ่ยได้ด้วยตัวเอง
• สภาพศพเปื่อยยุ่ยไปมาก