เป็นการละเลย คือ

• เป็นการละเว้น

• เป็น     ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
• เป็นการ     ก. ได้ผล, สำเร็จ, เช่น เป็นการหรือไม่เป็นการ, มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น เห็นจะไม่เป็นการ.
• นก     ๑ น. ชื่อสัตว์มีกระดูกสันหลังเลือดอุ่น มี ๒ เท้า ๒ ปีก และมีขนปกคลุมร่างกาย ออกลูกเป็นไข่ก่อนแล้วจึงฟักเป็นตัว. ๒ น.
• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การละ     n. การที่แยกตัวให้พ้นจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องอยู่ , ชื่อพ้อง: การงดเว้น, การเลิก, การยกเลิก, การละเว้น ตัวอย่างการใช้:
• การละเลย     การถูกทอดทิ้ง การเพิกเฉย ความประมาท ความหละหลวม ความไม่เอาใจใส่ การไม่เอาใจใส่ การปล่อยไว้ การละไว้ ความล้มเหลว การละเว้นไม่ยอมปฏิบัติตาม การมองข้าม
• ละ     ๑ ก. อาการที่แยกตัวให้พ้นจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องอยู่ เช่น ละถิ่น ละบ้าน ละสมณเพศ; ทิ้งไว้, ปล่อยไว้, เช่น ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ละพยศ;
• ละเลย     ก. เพิกเฉย, ทอดทิ้ง, เช่น ละเลยไม่เอาธุระ
• เลย     ก. พ้นหรือเกินจุดที่กำหนด เช่น เลยเวลาเที่ยงไปตั้งนาน รถเลยบ้านไปแล้ว อายุเลยวัยกลางคน. ว. ใช้ประกอบหน้ากริยาแสดงว่ากระทำกริยาอีกอย่างหนึ่งต่อไป
• เป็นการละเว้น    เป็นการละเลย
• การละเล่น    น. มหรสพต่าง ๆ, การแสดงต่าง ๆ เพื่อความสนุกสนานรื่นเริง.
• เป็นการล้อเลียน    ซึ่งล้อเลียน มักล้อเลียน
• การปล่อยปละละเลย    การขาดความเอาใจใส่
• การละเมิด    การล่วงละเมิดสิทธิของคนอื่น การขัดขืน การผิดคําสั่ง การฝืน การฝืนกฎ การฝ่าฝืน การทำให้แตก ผู้กระทำผิดอาญาประเภทเบา การขัด

• นี่เป็นการละเลยไม่ดูแลจัดการในเรื่องนี้ ใช่หรือไม่ ?
• รู้ว่ามันเป็นการละเลยต่อหน้าที่ของพวกเรา
• เป็นการละเลยที่ใหญ่หลวงมาก
• ในอนาคตข้อมูลจะเป็นหรือจะกลายเป็นที่รู้กันทั่วไปในความผิดแก่สาธารณะ หรือเป็นการละเลยของผู้รับเอง ;