เรื่องเสียดสี คือ

• การถากถาง
  การหัวเราะเยาะเย้ย
  การเย้ยหยัน
  การเสียดสี
  การเหน็บแนม
  บทประพันธ์เหน็บแนมหรือเสียดสี
  เรื่องเหน็บแนม
  เรื่องล้อเลียน

• เรื่อ     ว. อ่อน ๆ (มักใช้แก่สีแดงหรือสีเหลือง).
• เรื่อง     น. ภาวะหรือเนื้อหาของสิ่งซึ่งเนื่องกับข้อเท็จจริงหรือเหตุการณ์อย่างใดอย่างหนึ่งโดยเฉพาะ เช่น เรื่องประวัติศาสตร์ เรื่องการเมือง เรื่องเศรษฐกิจ;
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสีย     ๑ ก. เสื่อมลงไป, ทำให้เลวลงไป, เช่น เสียเกียรติ เสียศักดิ์ศรี เสียชื่อ; สูญไป, หมดไป, สิ้นไป, เช่น เสียแขน เสียชีวิต เสียทรัพย์; ชำรุด เช่น
• เสียด     ก. เบียดกัน เช่น เจดีย์ระดะแซง เสียดยอด. ( นิ. นรินทร์ ); เสียบ, แทรก, แซง, เช่น สูงเสียดฟ้า;
• เสียดสี     ก. ถูกัน เช่น กิ่งไม้เสียดสีกันจนเกิดไฟไหม้ป่า. ว. อาการที่ว่ากระทบกระเทียบเหน็บแนมด้วยความอิจฉาเป็นต้น เช่น เธอไม่ชอบเขา จึงพูดเสียดสีเขาเสมอ
• สี     ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่,
• เสียงเสียดสี    เสียงผ่านลิ้นกับฟันหรือฟันกับริมฝีปาก adj
• ช่างเสียดสี    ช่างเหน็บแนม
• อย่างเสียดสี    อย่างร้ายแรง อย่างถากถาง อย่างกระแหนะกระแหน อย่างเหน็บแนม
• ผู้เสียดสี    ผู้ถากถาง ผู้เยาะเย้ย ผู้เย้ยหยัน ผู้เหน็บแนม
• บทเพลงเสียดสี    บทประพันธ์เสียดสี ละครชุดประเภทเสียดสีทางการเมือง
• นักเสียดสี    นักเขียนภาพล้อเลียน
• พูดส่อเสียด    ดูถูก เหน็บแนม

• แม้จะฟังดูเหมือนเรื่องเสียดสี แต่มันก็โดนใจอย่างมาก
• ไอ้เรื่องเสียดสีเหน็บแนมนี่จะต้องจบเสียที