เส-แสร้ง คือ

• อวดเบ่ง

• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• แส     ๑ ก. แฉ, ชำระ, สะสาง. น. หญิงสาว, มักใช้ประกอบกับคำ สาว ว่า สาวแส. ๒ น. ชื่อไม้เถาชนิด Jacquemontia pentantha (Jacq.) G. Don ในวงศ์
• แสร้ง     แส้ง ก. แกล้ง, จงใจทำให้ผิดจากความจริง, จงใจทำ, เช่น รังไรโรยด้วยแป้ง เหมือนนกแสร้งทำรังรวง. (กาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวาน).
• สร     สฺระ- คำนำหน้าคำอื่นที่ใช้ในบทกลอนเพื่อความสละสลวย เช่น ดื่น เป็น สรดื่น, คำที่แผลงมาจากคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ส ซึ่งใช้ในบทกลอน เช่น สนุก เป็น
• เสแสร้ง    -แส้ง ก. แกล้งทำให้เข้าใจเป็นอื่น, แกล้งทำไม่ตรงกับใจ, เช่น เขาเสแสร้งทำดีด้วยทั้ง ๆ ที่ไม่ชอบคนคนนั้น.
• คนเสแสร้ง    คนปลอมแปลง คนพิถีพิถัน คนเจ้าระเบียบ คนเห่อ ผู้ประจบสอพลอคนที่มีฐานะสูงแต่วางตัวปั้นปึ่งกับผู้มีฐานะต่ำกว่า ผู้อยากเป็นผู้ดี คนตลบตะแลง คนหลอกลวง คนโกหก
• ซึ่งเสแสร้ง    ซึ่งไม่จริงใจ เท็จ ซึ่งกุขึ้นมา ซึ่งหลอกลวง ไม่จริง คล้าย คล้ายคลึง ดูเหมือน ซึ่งเลียนแบบ ซึ่งไม่จริง
• ทําเสแสร้ง    พูดหรือกระทําไม่จริงใจ
• ผู้เสแสร้ง    นักต้ม ผู้ทำเทียม ผู้หลอกลวง ผู้อวดอ้าง ผู้แสร้งทำ ของปลอม ของปลอมแปลง ของเก๊ ผู้ปลอมแปลง ผู้แอบอ้าง ผู้แสร้งทํา
• ไม่เสแสร้ง    สงบเสงี่ยม ไม่มีมารยา จริงใจ โดยตั้งใจ
• ไม่ได้เสแสร้ง    แท ไม่ได้ปลอมแปลง แท้
• การเสแสร้ง    n. การแกล้งทำให้เข้าใจเป็นอื่น , , ชื่อพ้อง: การลวง, การแสร้งทำ, การแกล้งทำ ตัวอย่างการใช้: การเสแสร้งของหล่อนทำให้เขาตายใจ
• ซึ่งมิได้เสแสร้ง    ซึ่งปราศจากมารยา ซึ่งเกิดขึ้นโดยไม่มีสิ่งใดชักจูงหรือมีอิทธิพลต่อ ที่แทัจริง
• ซึ่งไม่เสแสร้ง    ซึ่งมีน้ําใจ
• ท่าทางเสแสร้ง    การแสร้งทำ